محمود اکبرزاده نقش یک مرشد معنوی برای شاعران انقلابی و مذهبی را داشت

این شاعر و منتقد ادبی در گفت‌وگو با ایسنا درباره مرحوم محمود اکبرزاده که از شاعران و مداحان پیشکسوت خراسان بود، اظهار کرد: ایشان در شعر مذهبی روحیه انقلابی دمیدند و  پیوند خوبی بین جامعه مداحی و شاعران انقلابی و مفاهیم انقلاب برقرار کرده بودند، آقای اکبرزاده در سال‌های قبل از انقلاب کتابی تدوین کرده بودند که شعرهای مذهبی و عاشورایی با رویکرد سیاسی - اجتماعی و انقلابی در آن بود و این نوع کتاب‌ها در آن زمان نایاب بودند. وی ادامه داد: به نظر من خصوصیت مهم ایشان این بود که در هر سه موضوع شعر، مفاهیم انقلابی و مذهب بسیار مسلط بود. کاظمی بیان کرد: ویژگی مثبتی که آقای اکبرزاده داشت و ایشان را متمایز می‌کرد این بود که علاوه‌بر مداح بودن، ادیب و بسیار شعر شناس نیز بود و به همین دلیل آثاری که برای مداحی انتخاب می‌کرد معمولا آثار بسیار ارزنده‌ای بودند و همچنین ایشان قدرت تحلیل خوبی از شعر داشت و در زمانی که دیگران شعر می‌خواندند، ایشان نقد می‌کرد، نظر می‌داد و حتی تحلیل محتوایی می‌کرد و پیشنهاد موضوع می‌داد. این شاعر و منتقد ادبی اضافه کرد: ایشان فقط خوانندهِ شعر مذهبی نبود، هم در حوزه مداحی افرادی را پرورش داد و هم در حوزه شعر نقش مهمی در تعیین محتوای شعرهای ما داشت، مثلا بنده در آن زمان چند شعر مذهبی را که نوشته‌ام به پیشنهاد حاج آقای اکبرزاده بود و یکی از شعرهایی که آن زمان منتشر کرده‌ام مثنوی روایت بود که اتفاقا مثنوی معروف بنده در آن زمان بود و تقدیم شده به آقای اکبرزاده؛ به دلیل این که ایشان سفارش و تقاضایی از شاعران داشت و آن، این بود که شعرهای مذهبی با رویکرد انقلابی بگویند و به همین علت بنده این شعر را نوشتم و وقتی در کتابم چاپ شد به ایشان تقدیم کردم. وی ادامه داد: شروع فعالیت‌های ایشان به قبل از انقلاب برمی‌گردد و بنده نمی‌توانم اطلاع دقیقی بدهم چون آن زمان حضور نداشتم اما می‌دانم که ایشان از پیشکسوتان انجمن‌های ادبی مذهبی - انقلابیِ قبل از انقلاب بودند یعنی انجمن‌های ادبی که رویکرد انقلابی داشتند و شعرهایی که در آنجا ارائه می‌شد، شعرهایی بود که چهره مذهبی را در رویکرد انقلابی و ضد رژیم شاه استفاده می‌کردند. کاظمی افزود: از افرادی که در آن جلسات رفت و آمد داشتند می‌توان به آقایان سید رضا موید، غفورزاده (شفق)، نعمت میرزازاده و... اشاره کرد و آقای دکتر شریعتی هم در زمانی که به مشهد می‌آمدند در آن انجمن‌ها نشست و برخواست داشتند و خاطرات آن زمان را افرادی مانند آقای شفق بهتر اطلاع دارند؛ چون در کنار آقای اکبرزاده حضور داشتند. دبیر اسبق جشنواره شعر فجر بیان کرد: اولین دیدار بنده با آقای اکبرزاده به سال 1365 برمی‌گردد و در زمانی بود که هنوز وارد جلسات و محافل شعر نشده بودم و در یک شب شعر شرکت کرده بودم که در آخر جلسه برنامه را به حاج آقای اکبرزاده سپردند و ایشان شعر خواندند و شعرخوانی ایشان توام با مداحی بود و از آن زمان ایشان برای من چهره خاصی داشتند، آن زمان نوجوان بودم و کسی من را به عنوان شاعر نمی‌شناخت. وی تشریح کرد: پس از آن در زمستان سال 1366 وقتی وارد جلسات شعر حوزه هنری شدم آقای اکبرزاده جزء افراد پای ثابت جلسات بودند و نقش یک مرشد معنوی برای شاعران انقلابی و مذهبی داشتند. کاظمی گفت: بعد از آن هم ما جلساتی خاص تر به شکلنشست‌های خانگی برگزار می‌کردیم که در آن جلسات می‌خواستیم جدی‌تر به بحث شعر و نقد بپردازیم و در آن جلسات نیز بنده، آقای اکبرزاده و آقایان عبدالله حسینی، محدثی، عباس ساعی، محمد علی امینی و نادر پناه‌زاده حضور داشتیم که در هر نوبت، جلسه خانه یکی از دوستان برگزار می‌شد و هم ایشان به خانه ما می‌آمدند و هم ما به خانه ایشان می‌رفتیم و چون ایشان وسیله نقلیه داشتند، همیشه من را پس از جلسه به خانه می‌رساندند. این شاعر و منتقد ادبی اظهار کرد: بنده به شعر بیدل بسیار علاقه دارم و در آن زمان شعر بیدل در جلسات شعری مشهد رونق نداشت و مخصوصا افرادی که مداح و ذاکر اهل بیت بودند غالبا با شعر بیدل بیگانه بودند اما یک خاطره خوشی که از آقای اکبرزاده به یاد دارم این است که ایشان در سال 1368، در برنامه‌ای تلویزیونی حضور یافته بودند که در موضوع جبهه و دفاع مقدس بود اما ایشان غزلی از بیدل در مقام دفاع مقدس خواند و شعر را با آن موضوع مرتبط کرد. وی بیان کرد: شاعران جوان زیادی را در خراسان می‌شناسم که اینگونه گرایش‌ها را دارند و من به آنها خوشبین هستم و به نظرم کیفیت شعر جوان ما خیلی خوب پیشرفت کرده است. انتهای پیام