عشاير کوليوند که از سوى مرکز آمار ايران، طايفهٔ مستقل قلمداد شده‌اند در بخش الشتر به‌سر برده، از راه دامدارى و کشاورزى امرار معاش مى‌کنند. مردمى زحمت‌کش، و بى‌آلايش هستند. بيشتر شعراى الشتر از ميان اين طايفه برخاسته‌اند.
طوايف
طايفهٔ کوليوند از دو شاخه که يکى در منطقهٔ سله‌سله و ديگرى در سميره ساکن هستند تشکيل گرديده که هريک داراى تيره‌هائى به‌شرح زير است:
- کوليوند ساکن در سله‌سله
فرخشه، طالو (طالب)، اصلوشه (اصلانشاه)، کرکر، شيرالله، هوويل، بماشه (بمارشاه)، نورمحمد خان، فرج‌اللهي، اسداللهي، السنه، مسگر (صفار)، بيروم و رشنو (که مهاجر هستند).
- کوليوند ساکن در سميره
مهدي، کرم‌شه، هواس، سرخه‌ميري، ميرآخور، دادامرواري، چهارتخمه، پيراني، حسن گاوياري، مفرماري، کلهر، پيره‌زاري، همکه و بارکه تشکيل گرديده است.
جمعيت اين طايفه در سال ۱۳۴۲ش./ ۱۲۰۰ خانوار، در سال ۱۳۵۱ش./ ۳۵۰ خانوار، در سال ۱۳۴ش./ ۱۶۰ خانوار کوچنده، و در سال ۱۳۶۶ش./ ۱۲۶خانوار کوجنده بوده است.
ـ طايفهٔ مستقل يوسفوند
عشاير يوسفند که از سوى مرکز آمار ايران طايفهٔ مستقل محسوب شده‌اند، از طريق کشاورزى و دامدارى امرار معاش مى‌کنند. اين طايفه در گذشته مورد تجاوز و هجوم قرار گرفته و به‌علت تعدي، عده‌اى زا آنان مجبور به ترک خانه و زمين‌هاى خود شده و به دنبور در باختران کوچ کردند. پس از برقرار شدن امنيت بار ديگر به موطن اصلى خود الشتر بازگشتند ولى هنوز تعدادى در دنبور به‌سر مى‌برند.
تيره‌ها
چهارتخمه، حق ندريا حق نيير، پيرکه، دکوموند (دکاموند)، کرد، کلوکچ (کلاه کج) على صالح، محمد صالح، اکبري، کره‌جان، ويسي، على محمدي، دکوئيي، جان‌جان، ترکاشوند.