همه آنچه که ۹۰درصد دانش‌آموزان دنیا به آن تن داده‌اند

خبرآنلاین: آموزش آنلاین فرصت‌ها و چالش‌های متعددی در اختیار محصلان گذاشته است. پیش از شیوع ویروس کرونا فقط ۲۰درصد از کشورها منابع آموزش دیجیتالی، آن هم فقط در چند موسسه آموزشی، داشتند و تنها حدود ۱۰درصد از کشورها توانستند آموزش دیجیتالی ایده‌آلی برای محصلان خود فراهم کنند. با اینحال بنابر بررسی بانک جهانی هیچ کشوری برنامه درسی مناسب برای تدریس و آموزش دیجیتالی یکسان و منظم برای کل مناطق کشور خود نداشت.

چندین بررسی علمی فرصت‌ها و چالش‌های مربوط به تغییر ماهیت یادگیری از سنتی به آنلاین مورد توجه قرار داد و نشان داد که آموزش آنلاین اگرچه فرصت‌های خوبی برای دانش‌آموزان و دانشجویان فراهم می‌کند، با چالش‌هایی روبه‌روست که باید آنها حل و برطرف شوند.

چالش‌های آموزش آنلاین

۱. نبود آمادگی لازم برای آموزش آنلاین

عمده‌ترین چالش آموزش‌های آنلاین بعد از گسترش کوید۱۹،‌ نبود آمادگی لازم برای آموزش آنلاین است. بیشتر کشورها تجربه کافی در این زمینه نداشتند. در واقع منابع آموزشی در سطحی نبود که بتواند به‌راحتی شرایط یادگیری را به‌طور یکسان برای همه محصلان فراهم کند.

همچنین بیشتر معلم‌ها تجربه تدریس آنلاین نداشتند و حتی برخی از آنها از فناوری کامپیوتر فقط در حد بسیار ابتدایی و مقدماتی آگاهی داشتند.

برای اینکه آموزش آنلاین به‌درستی پیش رود، آموزش و پرورش باید منابع کافی در اختیار محصلان آموزش مجازی قرار دهد. همچنین تمام موسسات و مراکز آموزشی باید برای تربیت معلم آموزش مجازی با تازه‌ترین نرم‌افزارها سرمایه‌گذاری کنند.

۲. نبود تجهیزات یکسان در سراسر کشور

یکی دیگر از چالش‌های آموزش آنلاین، نبود تجهیزات کافی، از جمله اینترنت، تپلت و کامپیوتر به اندازه کافی برای تمام محصلان کشور است.

برای آموزش مجازی باید تمام مردم سراسر کشور به اینترنت متصل باشند. البته امروزه در بیشتر کشورهای دنیا جمعیت افرادی که از اینترنت و قابلیت‌های آن استفاده می‌کنند، رشد جهشی داشته است. اما شهرهای کوچک‌تر و روستاهای متعددی در سراسر دنیا وجود دارند که هنوز به اینترنت دسترسی کافی ندارند. در حقیقت بیشتر روستاهای کشورهای کم‌درآمد زیرساخت‌ها و خدمات مناسبی در زمینه ارائه اینترنت ندارند.

همچنین بیشتر محصلان مناطق روستایی یا دورافتاده نه‌تنها محیط مناسبی برای تحصیل در اختیار ندارند، بلکه دسترسی کافی به فناوری و اینترنت نداشته و از این نظر در مضیقه هستند.

سرعت اینترنت هم معضل دیگری است. سرعت پایین مدام ارتباط بین محصلان و معلم‌ها را قطع و فرآیند تحصیل را مختل می‌کند.

متاسفانه تاکنون هزاران دانش‌آموز در سراسر دنیا به دلیل نبود امکانات کافی آموزش آنلاین از تحصیل بازماندند.

در واقع پیش از اینکه بتوان توقع داشت آموزش‌های آنلاین به خوبی آموزش‌های سنتی پیش روند، باید زیرساخت‌های این روش آماده شوند.

۳. کنترل زمان آموزش آنلاین محصلان

این موضوع هم یکی دیگر از مشکلات یادگیری آنلاین است. بسیاری از محصلان در خانه از امکانات مناسبی برای آموزش آنلاین برخوردار نیستند. گاهی اوقات آنها به دلیل شرایط ناآرام خانه نمی‌توانند از این نوع آموزش بدون دردسر استفاده کنند.

معمولا محصلان خانواده‌هایی که ناآرام هستند، مدرسه را بهترین مکان برای دوری از مشکلات خانه و یادگیری می‌بینند. این دانش‌آموزان هنگام تعطیلی مدارس از اندک آرامشی هم که داشتند، محروم شده و توانایی ادامه تحصیل آنلاین را در خود نمی‌بینند.

مشکل دیگری که آموزش آنلاین خانواده‌ها را نگران می‌کند، مدیریت زمان استفاده از کامپیوتر است. وقتی تحصیل دانش‌آموزان به جای سنتی به شکل آنلاین باشد، احتمال اینکه دانش‌آموزان دچار مشکلات جسمی و خستگی ذهنی استفاده بیش از حد از صفحه نمایش کامپیوتر شوند، بسیار زیاد است.

۴. آموزش آنلاین درس‌های عملی

یکسری از موضوعات درسی را نمی‌توان صرفا به شکل مجازی آموزش داد. مثلا اگر قرار است دوره‌های خلبانی بگذرانید، هرگز نمی‌توانید با آموزش آنلاین خلبان زبده‌ای شوید. همچنین درک یکسری متون پیچیده علمی به انجام دادن کارهای آزمایشگاهی نیاز دارد.

۵. احساس تنهایی

محصلان معمولا در کنار همسالان خود، مهارت‌های مختلفی می‌آموزند. اما این آموزش به این‌ شکل در فضای مجازی فراهم نمی‌شود. همچنین به دلیل اینکه تعاملات فیزیکی بین دانش‌آموزان و معلم‌ها به حداقل می‌رسد، ممکن است موجب شود دانش‌آموزان احساس تنهایی و دور ماندن از دیگران کنند.

البته با برگزاری کنفرانس‌ها و تعاملات رو در رو در فضای مجازی می‌توان تا حدی از این جنبه منفی آموزش آنلاین کاست.

فرصت‌های آموزش آنلاین

چنانچه تمام زیرساخت‌های آموزش آنلاین فراهم شود، این نوع آموزش فرصت‌های خوبی برای محصلان فراهم می‌کند. از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. انعطاف‌پذیری

دانش آموزان وقتی در خانه درس می‌خوانند مجبور نیستند چند ساعت یکجا بنشینند و در عین حال لازم نیست برنامه‌ای ثابت داشته باشند.

۲. کاهش هزینه‌ها

به دلیل اینکه دانش‌آموزان مجبور به رفت و آمد به موسسه آموزشی نیستند در هزینه‌ها صرفه‌جویی می‌شود.

۳. فرصت‌های آشنایی در فضای مجازی

اگرچه از تعاملات رو در رو بین محصلان کم می‌شود، آنها می‌توانند با افراد دیگر در فضای مجازی از کشورهای مختلف آشنا شوند. در این حالت آنها می‌توانند از فرهنگ‌های کشورهای دیگر آگاهی یابند و اینکه در برخی از پروژه‌های علمی به‌صورت آنلاین شرکت کنند.

۴. سندسازی

تمام اطلاعات درسی که دانش‌آموزان به آن نیاز دارند و همچنین جلسات تدریس در پایگاه‌های داده‌ها ذخیره می‌شوند و هر وقت محصلان به مرور موارد آموزشی نیاز داشتند، می‌توانند به‌راحتی به این پایگاه‌ها دسترسی داشته باشند.

۵. افزایش زمان مربی- محصل

گاهی اوقات دانش‌آموزان در روش‌های یادگیری سنتی نمی‌توانند توجه معلم را به خود جلب کنند. اما در آموزش آنلاین معمولا دانش‌آموز فرصت بیشتری پیدا می‌کند تا تعامل بیشتری با معلم خود داشته باشد و مطالب آموزشی را بهتر درک کند.

۶. دسترسی به متخصص آموزشی

تحصیل آنلاین به تمام محصلان این فرصت را می‌دهد که با متخصصان آموزشی بیش از روش سنتی ارتباط داشته باشند. معمولا در آموزش آنلاین دانش‌آموزان و دانشجویان می‌توانند از راهنمایی‌های کارشناسان مختلف، حتی از مناطق جغرافیایی دور دست، بهره‌مند شوند.

در واقع چند سالی است که آموزش آنلاین در سطح دنیا فعالیت خود را شروع کرده است و بسیاری از موسسات آموزشی و دانشگاه‌های معتبر، از سراسر دنیا محصل می‌پذیرند و بدین ترتیب دانش‌آموزان و دانشجویان می‌توانند از تخصص اساتید مختلفی برخوردار شوند.

 برای استفاده از فرصت‌های خوب آموزش آنلاین تمام کشورهای دنیا باید زیرساخت‌های مناسب این نوع آموزش را فراهم کنند. بدین ترتیب تمام محصلان می‌توانند از آموزش‌های یکسان برخوردار شوند.

منابع:

elearningindustry

ccaurora