اختلال مه مغزی چیست و چه علائمی دارد؟

در این مطلب نگاهی به علائم و روش‌های تشخیص و درمان مه مغزی انداخته ایم.

مه مغزی چیست؟

مه مغزی یا مغز مه آلود اختلالی است که ممکن است با نشانه هایی، چون سرگیجه و خستگی ذهن خود را نشان دهد. گاهی اوقات علایمی، چون فراموشی و پرخوری نشانه‌های آن هستند. تمرکز ضعیف می‌تواند یکی دیگر از نشانه‌های این بیماری باشد. اما درباره این که مه مغزی چیست، باید گفت شکلی از اختلالات عملکردی مغز است که با علائم متفاوت ذهنی بروز پیدا می‌کند. به زبان ساده گاهی شما احساس می‌کنید دچار مشکل غیر قابل توضیحی شده اید.

گاهی حواس پرتی و تغییر خلق و خو را در خود احساس می‌کنید. افرادی که دچار مه مغزی می‌شوند، به سختی می‌توانند تمرکز کرده و یا بسیاری از چیز‌ها را به خاطر بسپارند. گفته می‌شود وقتی دچار یک عدم تعادل می‌شوید مغز شما سیگنال‌هایی ارسال می‌کند که در زندگی شما یک عدم تعادل وجود دارد. این سیگنال‌ها با علایم مختلف بروز پیدا می‌کنند. این علایم همان علائم مه مغزی هستند.

علائم مه مغزی چیست؟

مه مغزی با علائم متفاوتی خود را نشان می‌دهد. فراموشی، زوال شناختی، احساس خستگی، غم و عدم تمرکز از جمله علایم این بیماری محسوب می‌شوند. گاهی افراد دچار مشکلات حافظه و عدم توانایی در تمرکز و حل مسئله می‌شوند. همه این‌ها نشانه‌هایی از علایم بیماری مه مغزی هستند.

روش تشخیص مه مغزی چیست؟

اگر دچار مشکلات ذهنی هستید و هر روز این مشکلات در شما وخیم‌تر می‌شود، امکان دارد دچار مه مغزی شده باشید. بهتر است هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید. پزشکان آزمایش‌های ساده‌ای برای شما می‌نویسند تا علت عدم تعادل در بدن را پیدا کنند. گاهی سوالاتی در مورد رژیم غذایی و سطح فعالیت‌های روزانه از شما می‌پرسند. پزشک همچنین در مورد مکمل‌ها و دارو‌هایی که مصرف کرده اید، از شما سوال خواهد کرد. باید تمامی علایم خود را با پزشک در میان بگذارید. آزمایش‌ها نشان می‌دهند که شما دچار مشکلات خونی و یا بیماری هایی، چون تیروئید هستید یا نه.

اگر دچار ریزش مو، افزایش و یا کاهش وزن هستید حتما با پزشک این موضوع را در میان بگذارید. معمولا پس از بررسی آزمایش‌های ساده، در صورت نیاز به شما آزمایش‌هایی برای بررسی سطح قند خون، عملکرد کبد، کلیه و تیروئید و بررسی عفونت‌ها و بیماری‌های التهابی داده می‌شود. گاهی اوقات پزشک عکس برداری و تصویر برداری از بدن را پیشنهاد می‌کند تا تشخیص بهتری داشته باشد.

عوامل ایجاد و بروز مه مغزی چیست؟

برای بسیاری از افراد سوال است که عوامل ایجاد احساس مه مغزی چیست؟ اختلالات زمینه‌ای متعددی وجود دارد که می‌تواند بر مغز تاثیر بگذارد و باعث مه مغزی در افراد شود. این عوامل می‌توانند شامل: کمبود خواب و یا اختلالات پزشکی و یا حتی مشکلات در رژیم غذایی باشند. حتی گاهی علل دیگری، چون سندروم خستگی مزمن نیز عامل ایجاد مه مغزی در افراد است.

استرس و مه مغزی

همه افراد هر از گاهی دچار استرس می‌شوند. با این حال باید گفت که افزایش استرس مزمن می‌تواند باعث افزایش ترشح هورمون کورتیزول در بدن شود. این هورمون به هورمون استرس در بدن نیز معروف است. کورتیزول می‌تواند تاثیرات مخربی بر روی بدن بگذارد. از جمله این تاثیرات تغییر در عملکرد حافظه، عملکرد شناختی و افزایش خستگی مغز است. تمامی این علائم باعث بروز مه مغزی در افراد می‌شود.

کمبود خواب و مه مغزی

کمبود خواب یکی از علایم ابتلا به بیماری مه مغزی است. ممکن است شما نتوانید بنابر دلایل مختلف و برنامه زندگی خود، میزان ساعات خواب خود را افزایش دهید. با این حال باید گفت که یکی از آسان‌ترین روش‌های درمانی برای مه مغزی در افراد، میزان خواب مناسب است. تعداد ساعات خواب در بزرگسالان برای افراد مختلف متفاوت است. بهتر است بدن خود را بشناسید و درکی از میزان مناسب ساعت‌های خواب بدن خود داشته باشید. خواب مناسب باعث کاهش خطر ابتلا به مه مغزی و منجر به سلامت مغز شما می‌شود.

تاثیر رژیم غذایی در ابتلا به مه مغزی

رژیم‌های غذایی نامناسب یا کمبود واریانس رژیم غذایی می‌تواند منجر به کمبود ویتامین در بدن شود. کمبود ویتامین برای سلامتی بدن شما مضر است. کاهش سطح ویتامین‌های مهم برای بدن از جمله ویتامین‌های گروه B۱۲ تاثیر زیادی در ابتلا به مه مغزی دارد. علاوه بر این رژیم‌های غذایی ناسالم می‌توانند حاوی غذا‌های پیش التهابی باشند. غذا‌های پیش التهابی تعادل هورمونی بدن و مغز را بر هم می‌زنند و باعث خستگی و مه مغزی مزمن می‌شوند. گاهی اوقات متوجه نمی‌شویم که مفهوم حساسیت‌های غذایی چیست؟ حساسیت‌های غذایی همان غذا‌های حاوی میزان بسیار کم مواد غذایی هستند که می‌توانند باعث واکنش بد و از بین بردن تعادل بدن شوند. این غذا‌ها باعث افزایش میزان علایم ابتلا به بیماری مه مغزی می‌شوند؛ بنابراین بهتر است یک رژیم غذایی مناسب را در برنامه روزانه خود قرار دهید.

نقش دارو‌ها در ابتلا به بیماری مه مغزی

بسیاری از دارو‌های رایج مانند بنزودیازپین‌ها و مسکن‌ها باعث ایجاد مه مغزی می‌شوند؛ بنابراین می‌توان با کاهش دوز و یا تغییر یک دارو با مکانیزم عمل متفاوت در بدن در کاهش مه مغزی و خستگی مغز تاثیرگذار بود.

سندروم خستگی مزمن و مه مغزی

مه مغزی ممکن است یکی از علایم سندروم خستگی مزمن باشد. علایم دیگر این بیماری که خارج از مغز رخ می‌دهد شامل سخت خوابیدن، خستگی مداوم و تغییر در سیستم عملکرد شناختی است. گاهی اوقات سندروم خستگی مزمن با درد‌های عضلانی و افسردگی همراه است. بهتر است هنگامی که دچار این علایم شدید حتما موضوع را با پزشک در میان بگذارید.

نقش یائسگی در ابتلا به مه مغزی

نوسان هورمون‌ها در دوران بارداری، یائسگی یا سندروم کوشینگ می‌تواند باعث مه مغزی شود. ممکن است زمانی نسبتا زیاد طول بکشد تا هورمون‌ها به حالت تعادل بازگردند. گاهی اوقات نیز برای تشخیص این بیماری نیاز به آزمایش و مدیریت پزشکی است.

نقش شرایط پزشکی در ابتلا به مه مغزی

شاید برایتان سوال باشد که شرایط پزشکی شناخته شده چیست که باعث بروز مه مغزی می‌شود. کاهش سطح ترشح هورمون تیروئید در بدن، کم کاری تیروئید و… می‌تواند باعث بروز مه مغزی و سایر علایم کند ذهنی شود. گاهی اوقات اختلالات دیگر مثل مولتی پل اسکلروزیس نیز می‌تواند بر مغز تاثیر گذاشته و باعث بروز مه مغزی شود.

تاثیر بهداشت روانی

بسیاری از بیماری‌های ذهنی مانند افسردگی می‌توانند یکی از علایم تاثیرگذار در ابتلا به مه مغزی باشند. اختلال نقص توجه نیز یکی از این عوامل محسوب می‌شود. در صورتی که دچار چنین بیماری‌هایی هستید باید برای جلوگیری از بروز مه مغزی حاد با مشاور و روان پزشک مشورت کنید.

تاثیر قرار گرفتن در معرض فلزات در ابتلا به مه مغزی

قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین مانند جیوه، سرب یا آرسنیک بر روی مغز تاثیر می‌گذارد. این موضوع باعث بروز مه مغزی و سرگیجه و گیجی می‌شود. سرب گاهی اوقات در رنگ خانه‌های قدیمی و حتی اسباب بازی‌ها یافت می‌شود. این سرب حتی گاهی می‌تواند از طریق دهان وارد بدن شود. پزشک می‌تواند با یک آزمایش خون ساده به بررسی میزان فلزات سنگین در بدن را بررسی کند.

نقش عفونت‌های مزمن در ابتلا به مه مغزی

برخی عفونت‌های طولانی مدت می‌توانند منجر به ابتلا به بیماری مه مغزی شوند. عفونت‌های قارچی از جمله این عوامل هستند. عفونت‌های مزمن باعث ایجاد التهاب مزمن در مغز می‌شوند. این التهاب بر عملکرد شناختی مغز و سلامت کلی بدن تاثیرگذار است؛ بنابراین در صورت نگرانی در مورد ابتلا به عفونت‌های مزمن حتما به پزشک مراجعه کنید.

مدت زمان ابتلا به بیماری مه مغزی

مه مغزی ممکن است چند دقیقه و یا حتی چند سال طول بکشد. از آن جا که مه مغزی یک اختلال واقعی و یک علامت است، باید فهمید که علت اصلی این علامت چیست. مراجعه به پزشک و انجام آزمایش ساده‌ترین راه یافتن علت ابتلا به مه مغزی است. گاهی ممکن است علت آن سندروم خستگی مزمن باشد، گاهی نیز علل متفاوتی وجود دارد که باید به سرعت آن‌ها را درمان کرد.

روش درمان مه مغزی چیست؟

اینکه روش درمان مه مغزی چیست، بستگی به علت آن دارد. اگر کم خون هستید، مکمل‌های آهن ممکن است کمک کننده باشند. آن‌ها تولید سلول‌های قرمز خون را افزایش می‌دهند و همین موضوع باعث کاهش میزان ابتلا به مه مغزی می‌شود. گاهی ممکن است دچار بیماری‌های خود ایمنی باشید. در این صورت پزشک برای کاهش التهاب و سرکوب سیستم ایمنی بدن دارو تجویز می‌کند. گاهی رفع مه مغزی با رژیم‌های غذایی مناسب و تعویض دارو‌ها همراه است. بهبود کیفیت خواب نیز می‌تواند یکی از روش‌های درمانی مه مغزی باشد.

درمان‌های خانگی مه مغزی

۸ تا ۹ ساعت خواب در شبانه روز تاثیر زیادی در کاهش ریسک ابتلا به مه مغزی دارد. مدیریت استرس و پرهیز از مصرف الکل و کافئین زیاد بسیار تاثیرگذار است. ورزش کردن یکی از راه‌های درمان خانگی مه مغزی است. سعی کنید فعالیت‌های لذت بخش برای خود تعیین کنید. مصرف پروتئین، میوه، سبزیجات و چربی‌های سالم را در رژیم غذایی خود افزایش دهید.

منبع: کوروش‌مگ