ویروس جهش یافته کرونا مرزهای اروپا را قفل کرد

ایرنا: در حالی که مقامات اروپایی امیدوار بودند با اعمال محدودیت های شدید و واکسیناسیون سراسری بتوانند از میزان گسترش کرونا در کشورهای خود بکاهند، شیوع نوع جهش یافته کرونا در انگلیس و خطر انتقال آن به سراسر اروپا بار دیگر اوضاع را متشنج کرده است.

برخلاف قوانین اروپا و بدون هیچ توافق ، مرزهای شنگن به روی همسایگان بسته شد و احساسات ملی گرایانه در هر کشور اروپایی شعله ور شد. این احساس به مانعی برای محافظت معقول در برابر همه گیری تبدیل شد زیرا این تصور را به وجود آورد که هر کشوری به تنهایی می تواند اپیدمی را بهتر مهار کند.

بسته شدن یکباره مرزهای شنگن تجربه ای آسیب زا برای همگان است، زیرا یک شبه دیدار افراد در دو سوی مرزها غیرممکن شد و در مناطق مرزی کشورهایی مانند فرانسه و آلمان مردم حتی نتوانستند به محل کار یا دیدار پدر و مادر خود بروند. این مانعی بود که در منطقه شنگن هرگز تصور نمی شد که زمانی ایجاد شود.

نشریه دی سایت آلمان در مطلبی با اشاره به بازگشت نگرانی ها به اروپا با گذشت نزدیک به یک سال از همه گیری کرونا، به بررسی وضعیت جدید کرونایی در این کشور و همسایگانش پرداخته است. نویسنده این مطلب این سوال را مطرح می کند که آیا می توان ادعا کرد فرانسه بحران کرونا را بهتر مدیریت کرده یا آلمان؟ به اعتقاد وی برای قضاوت درباره راهبرد های کرونایی نکاتی وجود دارد که با توجه به آنها همه باید فروتنی بیشتری نشان دهند.

در این مطلب آمده است: با گذشت ماه ها از آغاز همه گیری، مشخص نیست که کدام کشور در اروپا برای محافظت از شهروندان خود بهتر از کشورهای دیگر عمل کرده است. اروپایی ها حتی تا به امروز برای مهار بحران کرونا متفاوت از یکدیگر عمل کرده اند. فرانسه اکنون محدودیت ها را کاهش می دهد، از سه هفته پیش اجازه بازگشایی مراکز تجاری و خدماتی را داده است.

این در حالی است که در بهار امسال کشور همسایه آلمان دقیقاً برعکس این تصمیم عمل کردند؛ هنگامی که در آلمان تورهای دوچرخه سواری در ماه آوریل (اردیبهشت) برگزار می شد، در جنوب فرانسه هیچ کس مجاز به دوچرخه سواری نبود. به تدریج با گسترش همه گیری در آلمان تصمیمات سختگیرانه تری به اجرا گذاشته شد.

در این زمان بود که قضاوت درباره عملکرد کشورها آغاز شد. در موج اول همه گیری، آلمان همزمان با فرانسه مدارس و مغازه ها ، رستوران ها و سینماها را تعطیل کرد و دورکاری در خانه را ترویج کرد. در این ماه ها تعداد همه گیری ها کم بود. اما فرانسه مقررات شدیدتری به اجرا گذاشت که بر اساس آن شهروندان فقط می توانستند با داشتن مجوز برای کارهای ضروری از آپارتمان خارج شوند. به کسی اجازه دور شدن بیش از یک کیلومتر از محل سکونتش داده نمی شد. بنابراین دولت مکرون در بهار بسیار فراتر از برلین پیش رفت. با این وجود ، تعداد آلودگی ها در فرانسه بالاتر رفت ، بیمارستان های نظامی فعال شد و بیماران فرانسوی به آلمان منتقل شدند. در تابستان ، فرانسوی ها ۶ برابر بیشتر از آلمانی ها در اثر کووید-۱۹ جان باخته بودند.

پاییز باعث شد که تمام اطمینان ها در آلمان کمرنگ شود. در ابتدا به نظر می رسید ویروس در فرانسه از آلمان خشمگین تر است. شمار زیاد مرگ و میر، جنون آمیز به نظر می رسید. تا اینکه سرانجام در آلمان آماری ابتلای روزانه به چندهزار نفر رسید و موج جدید همه گیری آغاز شد. این واقعاً دیوانه کننده بود که فرانسه و آلمان برای موج دوم آماده نبودند. هیچ برنامه ای برای مدارس وجود نداشت و پزشکان و پرستاران در بیمارستان ها ، خسته و با کمترین پاداش در جیب خود ، مجبور بودند شیفت های سخت کاری را پشت سر بگذارند.

در اواسط ماه اکتبر دو کشور مجدداً در محاصره تعطیلی سراسری قرار گرفتند. فقط این بار اوضاع متفاوت از چند ماه قبل پیش رفت: در حالی که رئیس جمهور امانوئل مکرون پیش بینی می کرد که تمام تخت های مراقبت های ویژه تا اواسط ماه نوامبر اشغال شود ، این بار موج ملایم تر بود. از سوی دیگر ، اما در مکانی بود که فرانسوی ها در بهار بودند: تختخواب ها کم می شدند و سردخانه های اضافی برای بسیاری از متوفیان اجاره می شد. به دنبال این اتفاق بسیاری خواستار این شدند که آلمان به محدودیت های شدید مانند فرانسه تن دهد. «پتر آلتمایر» وزیر اقتصاد اذعان کرد که فرانسه همه کارها را به درستی انجام داده و آلمان نیز باید از این الگو پیروی کند.

به این ترتیب نگاه های مثبت به مدیریت دولت «آنگلا مرکل» کاهش یافت و سیاست های مکرون موثرتر ارزیابی شد. این اتفاقی است که به شکل متناوب رخ می دهد و هر از گاهی یکی از مقامات اروپایی مانند مرکل و مکرون مورد تشویق قرار می گیرد. در این رابطه «آلیدا آسمان» کارشناس فرهنگی به نشریه دی سایت گفت: هر داستانی به قهرمانان و البته ضدقهرمانان احتیاج دارد. وی هشدار می دهد که چنین تغییراتی در نگاه شهروندان می تواند به از دست رفتن اعتمادشان به حکومت است.

در حال حاضر نمی توان هیچیک از رهبران اروپایی را به عنوان قهرمان داستان مبارزه با کرونا معرفی کرد. راهبرد های آنها هر چه بوده تاکنون نتوانسته بحران همه گیری را خاتمه دهد. به ویژه اینکه در آستانه سال نو میلادی شرایط از هر زمانی برای اروپایی ها دشوار تر شده است. با وجود اینکه تعطیلات گسترده و محدودیت های شدید به اجرا گذاشته شده و واکسیناسیون سراسری در دستور کار دولت ها قرار گرفته است اما خطر گسترش ویروس جهش یافته از انگلیس و دیگر کشورها به قاره سبز، به بسته شدن مجدد مرزهای شنگن انجامیده است. در این شرایط نگرانی از تداوم شرایط بحرانی سال ۲۰۲۰ و آینده موهوم همچنان به قوت خود باقی است.

آنچه مسلم است اروپایی ها باید در راهبردهای کرونایی خود بازهم تجدید نظر کنند و این بار باید با نگاهی فروتنانه به نتیجه سیاست ها و تدابیرشان، تا حصول نتیجه کامل به تلاش خود ادامه دهند.

منطقه شنگن به ۲۶ کشور اروپایی گفته می‌شود که قانون کنترل گذرنامه در بدو ورود را برای شهروندان این منطقه حذف کرده‌اند؛ در مورد بین‌الملل نیز با گرفتن روادید هرکدام از کشورهای این منطقه، می‌توان به دیگر کشورها بدون نیاز به روادید تازه، سفر کرد.
همچنین در حوزه شنگن، حرکت و مبادله هرنوع کالا، اطلاعات، پول و افراد، به شرط قانونی بودن، جایز و بدون هرگونه ملاحظات گمرکی خواهد بود. این پیمان‌نامه در سال ۱۹۸۵ منعقد شد.