اگرچه اولین قسمت از این برنامه با انتقاداتی هم همراه بود، این برنامه به تدریج و با رفع آن نواقص میتوانست به یک برند تازه در مختصات تلویزیون تبدیل شود.
این برنامه در زمانهای مختلف با تغییر هویت به آنتن رسید. در زمان تحویل سال با یک ویژه برنامه مشابه ویژه برنامه شب یلدا روی آنتن رفت و بعد از آن در ماه رمضان و در اوضاع کرونایی کشور با گفتگوهایی ضبطی با تغییری دوباره در ماهیت و شکل برنامه به پخش رسید.
آخرین مدل از این برنامه اما آنقدر موردانتقاد قرار گرفت که تیتر «شکست اتفاق رشیدپور» یک باره در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشته شد. رشیدپور در این سری از برنامهها به گفتگوهایی روز و تا حدی علمی نسبت به موضوعات و اتفاقات جامعه مثل زلزله یا کرونا یا اتفاقات دیگر میپرداخت اما این گفتگوها نتوانست حتی در شبهای رمضانی که مخاطب به دنبال خوراک مورد نظر در تلویزیون است جذاب باشد و همین هم دلیلی شد که با در نظر گرفتن آمار بینندگان او در سایت تلوبیون، «اتفاق» را برنامهای شکست خورده بدانند.
بعد از آن محمدرضا رضائیان تهیهکننده «اتفاق» در گفتگویی اعلام کرد که «این تیتر با نیت خاصی تنظیم شده و قسمتهایی از این برنامه در سایت تلوبیون تا ۵ هزار بازدید داشته است.» او به جد معتقد بود که «اتفاق» را نمیتوان پروژهای شکستخورده قلمداد کرد.
با این حال اگرچه قرار بود این برنامه ادامه داشته باشد اما دیگر به تولید و پخش نرسید و حتی درباره فصل جدید یا قسمتهای جدید این برنامه هم خبری مخابره نشده است! حتی با وجود اینکه تماشاگران به برنامههایی مثل «عصر جدید» بازگشتند و تمهیدات جدیدی برای حضورشان فراهم شد اما هیچ خبری از چنین تمهیداتی برای شروع دوباره «اتفاق» نیست. دلیل این سکوت چیست؟ آیا غیر از مخاطبان و رسانهها، حالا عوامل برنامه هم «شکست» را پذیرفتهاند؟ و یا برعکس، در پس این سکوت رسانهای تدارکی کلان در دست است تا «اتفاق» فراتر از آنچه انتظارش را داریم باردیگر رضا رشیدپور را به دوران اوج بازگرداند؟ پاسخ همه این سوالات نیازمند گذر زمان است؛ تا چند هفته دیگر همه چیز معلوم خواهد شد.