قرنطینه ۲۷ میلیونی در شانگهای؛ سیاست «کووید صفر» یا نگرانی از سویه جدید؟

خبرآنلاین ـ مظاهر گودرزی: نام چین یکبار دیگر بر سر زبان‌ها افتاد، کرونا و مقامات چین بزرگترین قرنطینه جهان را رقم زدند، اتفاقی که بعد از ووهان بی‌سابقه است، اما این بار قفل قرنطینه به شانگ‌های زده شد، شهری با ۲۷ میلیون جمعیت که گفته می‌شود قطب صنعت این کشور است، حالا خیلی‌ها به‌همین دلیل نگران هستند، وقتی چینی‌ها قانع شدند این شهر صنعتی را قرنطینه کنند آیا خبری از سویه جدید و خطرناک کرونا درمیان است؟ آیا مانند روزهایی که ووهان در حلقه قرنطینه محاصره بود قرار است ویروسی جدید دنیا را تهدید کند؟ آیا همه‌چیز دوباره از سر شروع شد؟

«کووید صفر» شکست خورد؟

شاید موارد ابتلای روزانه هزار یا هزاروپانصد نفر به کرونا، برای خیلی از کشورها چیزی نباشد، اما برای چین اتفاق بزرگی محسوب می‌شود، از زمان شیوع کرونا هر کشور سیاست‌های متفاوتی برای مقابله با این ویروس اتخاذ کرد، کشوری مانند چین باتوجه به سیاست‌های حاکم تصمیم گرفت روش «کووید صفر» را انتخاب کند، یعنی قرار شد هر فرد مبتلا به کرونا بلافاصله قرنطینه و از همه کسانی‌که با او در ارتباط بودند تست کرونا گرفته شود تا درصورت مثبت بودن آزمایش، همه آن‌ها هم به حلقه قرنطینه فرستاده شوند، در این روش حتی کودکان از والدین‌شان جدا می‌شوند و در یک محل دیگر تحت مراقبت قرار می‌گیرند، در مواردی هم که تعداد ابتلا در یک منطقه یا استان زیاد باشد بلافاصله آن شهر به‌طور کامل قرنطینه و نظام شناسایی افراد مبتلا آغاز می‌شود، حالا این اتفاق در شانگ‌های رخ داده است. نمودار زیر نشان می‌دهد موارد ابتلا در این استان طی چند روز گذشته به‌قدری بوده که بعد از مدت‌ها روند صعودی ابتلا در چین محسوس شود، آن‌هم در شرایطی‌که چینی‌ها همواره درحال رصد و شناسایی افراد مبتلا هستند تا تقریباً ابتلا به کووید در این کشور به عدد صفر نزدیک باشد.

دراین‌باره حمید سوری، اپیدمیولوژیست و عضو کمیته علمی ستاد ملی مبارزه با کرونا به خبرآنلاین می‌گوید: «چینی‌ها بسیار سختگیرانه عمل می‌کنند، این مدل با بعضی از موازین حقوق بشر ناسازگار است اما آن‌ها رعایت این موارد را نمی‌کنند، تا حدی هم در کنترل ویروس موفق بودند اما تصور این‌که می‌توانند با این روش اپیدمی را حذف کنند نشان داد که موفق نشدند، چین تصور می‌کرد با سخت‌گیری و اعمال جریمه‌های بسیار سنگین در حذف ویروس موفق باشد اما این‌طور نشد.»

منبع: worldometers

قرنطینه ۲۷ میلیون نفر زیر چتر عدم شفافیت رسانه‌های چینی

استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، درباره قرنطینه‌ی شانگ‌های ادامه می‌دهد: «چین عموماً رسانه شفاف ندارد و خبرهایی که می‌رسد محدود است، با این وجود باید گفت آن‌ها حدود ۲۷ میلیون نفر در شانگ‌های را قرنطینه کردند، چینی‌ها از همان اول استراتژی صفر را درنظر گرفته بودند، یعنی سعی کردند موارد ابتلا به صفر برسد، تا حدی هم موفق شدند اما یکباره با تغییر ماهیت ژنتیکی که در اومیکرون ایجاد شد و سویه‌ی BA۲ با قدرت سرایت‌پذیزی بالا بوجود آمد باعث شد موارد ابتلا در چین به سرعت بالا برود، حالا واریانت غالب در آن‌جا BA۲ از زیرسویه‌های اومیکرون است، این نگرانی در چین ایجاد شد ویروس به سرعت به‌تمام کشور سرایت پیدا کند، بنابراین با قرنطینه کامل تلاش کردند از گسترس این اپیدمی جلوگیری کنند.»

کووید صفر یا شیوع سویه دیگری از کرونا در شانگ‌های

قرنطینه کامل شانگ‌های سبب شده حدس و گمان‌ها درباره شیوع کرونا در این کشور بیشتر شود، درهمین‌باره هادی یزدانی، پزشک، با اشاره به روش چینی‌ها در کنترل کووید و اتفاق اخیر در شانگ‌های به خبرآنلاین می‌گوید: «نوع واکنش چینی‌ها به شیوع کرونا در شانگ‌های می‌تواند چند نکته را به ذهن متبادر کند. در این وضعیت عده‌ای معتقدند این همان سیاست کووید صفر چینی‌ها است، آن‌ها از ابتدای شیوع کرونا سیاستی در پیش گرفتند که هیچگونه مماشاتی با این ویروس نداشته باشند، قرنطینه ووهان، جداساسازی خانواده‌ها از یکدیگر، ردیابی زیاد ارتباطات افراد مبتلا به کرونا، همگی ذیل همین ایده‌ی کووید صفر بود. بنابراین یک ایده معتقد است قرنطینه اخیر در شانگ‌های نمونه همان قرنطینه‌ای است که در ابتدای شیوع این ویروس در ووهان اتفاق افتاد، اما چون در شانگ‌های به عنوان قلب اقتصاد چین این اتفاق افتاده توجه بیشتری را به خود جلب کرده است.»

او ادامه می‌دهد: «یک ایده‌ی دیگری وجود دارد که می‌گوید ممکن است ما با سویه‌ی جدیدی مواجه باشیم که در شانگ‌های شیوع پیدا کرده است، حتی برخی می‌گویند ممکن است ما با یک بیماری جدید مواجه شده باشیم، ولیکن فعلاً اطلاعاتی درباره این ادعاها وجود ندارد. بنابراین احتمالاً شیوع اخیر در شانگ‌های همان سویه‌ی BA۲ اومیکرون است، این سویه گردش و سرایت‌پذیری زیادی دارد، در شانگ‌های هم تراکم جمعیت بالا است و این مسئله سبب شده نمودار موارد ابتلا در چین با شیب تندی صعودی شود.»

سیاست کووید صفر به ضرر چینی‌ها

اما چرا چینی‌ها با وجود مراقبت‌های شدید شاهد بالا رفتن موارد ابتلا به کرونا در شانگ‌های بودند، پرسشی که یزدانی در پاسخ به آن می‌گوید: «ما در ایران به‌طریقی آزمایشگاه ایمنی جمعی بودیم، در فصل تابستان و زمستان سال قبل تقریباً یک بخش زیادی از جمعیت در ایران به‌طور طبیعی به کرونا مبتلا شدند اما این اتفاق در چین نیفتاد، بنابراین به‌نظر می‌رسد ترکیب واکسن‌های چینی و عدم ابتلای بخش زیادی از جمعیت چین به کرونا، به‌دلیل همان سیاست‌های کووید صفر که محصول ساختار سیاسی این کشور است، اینجا به‌ضرر آن‌ها تمام شد، چراکه وقتی افراد به کرونا مبتلا نشوند با کوچکترین ابتلا ناگهان یک درصد زیادی از جمعیت به‌طور همزمان می‌توانند مبتلا شوند.»

محدودیت پرواز هواپیما از چین جدی گرفته شود

از آن‌جایی‌که بعد اقدام چینی‌ها در قرنطینه ووهان جهان با یک پاندمی مواجه شد حالا خیلی‌ها نگران هستند بعد از قرنطینه شانگ‌های قرار است موجی تازه از حمله کرونا سایر کشورها را تحت تاثیر خود قرار دهد، شاید این نگرانی چندان هم دور از انتظار نباشد، سوری با اشاره به لزوم کنترل ورد و خروج کشور از مسافران چینی بیان می‌کند: «موارد ابتلا در این کشور بالا رفته است و پیش‌بینی می‌شود در آینده تعداد مبتلایان به این واریانت (BA۲) که در چین گسترش پیدا کرده است در جهان به چند صد میلیون نفر برسد. در این وضعیت سایر کشورها که با چین ارتباط دارند مثل کره جنوبی، تایوان، اندونزی، استرالیا سعی کردند یکسری تمهیدات در کشورشان اعمال کنند، به‌نظر می‌رسد این محدودیت‌ها هم باید در کشور ما ایجاد شود، محدودیت‌هایی مانند ورود و خروج مسافر به کشورمان از چین.»

او ادامه می‌دهد: «این مسافران را باید در فرودگاه‌های کشور به‌شدت کنترل کنیم تا بلایی که سال ۱۳۹۸ برسر کشورمان آمد تکرار نشود، موارد تست باید افزایش پیدا کند و محدودیت‌هایی برای سفر به چین باید اعمال شود، اتفاقی که در برخی کشورها رخ داده است. سیستم بهداشتی و مراقبت‌های مرزی در ایران باید دقت خودشان را بالا ببرند، حساسیت باید افزایش پیدا کند، خوشبحتانه ما از چین سفر دریایی یا زمینی نداریم و کنترل مسافران در سفر هوایی به مراتب راحت‌تر است. این درحالی‌ست که در کشور ما هم موارد BA۲ شناسایی شده است اما این‌که چقدر گسترش پیدا کرده و کدام مناطق کشور را آلوده کرده ما نمی‌دانیم.»