دُخْتَر بُوَيْرْ اَحَمِدْى (نام قبيلهاى است) خالْ پَس پاَت |
|
|
اراِيْخُوْىْ (اگر مىخواهي) بُوْسُمْ نَدِىْ (ندهي) دُيُتْم و نَاتَ (گردن تو است) |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ |
|
دختر بُويِرْ احمدىْ نُوْمِتْ (اسمت) نُدْونُمْ (نمىدانم) |
|
|
بُوْست (بوسه خود را) قِيْمَتْ بِکُنْ تا زِتْ بِسُونُمْ (به خرم ـ به گيرم) |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ |
|
بُوْسَمَهْ (بوسه مرا) وَتْ نِيْدُهُمْ (نمىدهم) نْيِکُمْ بچَنْدَىْ |
|
|
اِيْرُوِىْ (مىروي) تَىْ جاهِلَلْ بَيُتُمْ ببندِىُ (شعرم بخوانى) |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ |
|
ارُوُوُم تَىْ بَچليلْ (بجهها) بَيْنِتْ بِخُوْنُمْ (بخوانم) |
|
|
کُوْرْ با (باد) چَشْمُمْ لالْ با زَبُوْنُمْ |
گُلُمْ اَىْ يارْ گُلُمْ گُلْ عَزِيزِ دِلُمْ |
|
اسُمُوْنْ (آسمان) باىْ گپىْ گوُشْشَ (بزرگى گوشهاش) نوِشْتَهْ |
|
|
هر کِهْ يارِشْ خُوْشگِلَهْ جاْشَ تىْ (داخل) بِهِشْتَهْ |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ |
|
اسُمُوْنْ وِاىْ گپىْ پَهنْىْ تياتَ (چشمانت) |
|
|
اشرفى درخشتند سَرِ خلاتَ (خالهايت) |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ |
|
قَنْد زْ تُوْ قنُدُوْنْ زِ تُوْ قندْ شِکَنْ ازْ مُو |
|
|
لبُ زِ تُوْ دِندُوْنْ ز تُو بُوْسيِدِنْ از مُو |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ |
|
خمْ (خودم) کشَيِدُمْ دُوْرْبْيْن خالِتَ دْيُدْم |
|
|
وُ دْروزىْ پلَلَتْ مارىْ گَزْيدُمْ |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ گُلْ عَزِيزِ دِلُمْ |
|
کپرِ (کوخه) خارْ اُشْتُرَىْ شَوْ (شب) مْنزلُمْ بْيدْ (بود) |
|
|
مُوکِهْ يارُمْ ازُ خْوَمَ چُوُنْ سْىِ چِنُمْ (براى چهام) بْيدْ |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ |
|
هَمَه چِيْمْ بِقُرْبُونِتْ غيرَ سُو تيْرُمْ (سه تيرم) |
|
|
سَرِ شُوْمْ (اول شب) ماچِت کُنُمُ صُبْحْش بمْيُرْم |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ |
|
پَسِ پاتْ بُلُوْرْ بُلُورْ سِيْنَتْ پَنيِرْه |
|
|
پاپَتىْ (پا برهنه) وْرِ گِلْ (روى خاک) مَنِهْ مَيْرِتْ (شوهرت) بميره |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ |
|
اِىْ کُلَهْ تَکِ (فرق) سَرُمْ چِىْ پُوْس (پوست) مارَ |
|
|
اِىْ هَمَهْ شَوْ کَشْتَنُمْ وَ عِشْقِ يارْ |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ گُلْ عَزِيزِ دِلُمْ |
|
چهْ خُوْبَهْ خرْمَنْ زَنَيْمْ خَرْمَنْ زيْرَهْ |
|
|
چْهِ خُوْبَهْ بازِىْ کُنَيْمْ با زَنِ بيوَهْ |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ |
|
خُتْ (خودت) گُلِىْ نُوْمِتْ گُلَنْ گُلْ پُرِ ناتَ (گردن) |
|
|
همشُماراى گُلتْ خاْل پَسِ پاتَ |
گُلُم اَى يارْ گُلُمْ |
|
نَتَرُمْ (نمىتوانم) بنگُتِ کُنْمْ نَهْ خُتْ ميائِىْ |
|
|
بىوَفائىِ چِکُنُمْ تَىْ مُو نَيائِى |
گُلُم اَى يارْ گُلُمْ |
|
قُرْبُوْنِ دُوْشْ اَىْ مِجالْ گُلْ خونَمُوْنْ بِيْدْ |
|
|
قُوْرِيَلْ (غوريما) سُرْخ و سفَيْد مِنْ چالَمُوْنْ (اجاقمان) بِيْدْ |
گُلُم اَى يارْ گُلُمْ گُلْ عَزيز دِلُمْ |
|
بيوُ بريْم خُوُنَهْ خُمُوْنْ خُوْنَهْ خُتُوْنَهْ |
|
|
بُوْسَهْ بوزِىْ بِکْنَيْمُ کَسْىِ نَدُوْنِهْ |
گُلُم اى يارْ گُلُم گُلْ عَزيز دِلُمْ |
|
کَمُوْتْرُ غُوْغُوْ کَنَه پاىِ بُخٰارِىْ |
|
|
دُخْتَرُوْ بُوْسَىْ بِدُمْ سِىْ يادِگارِىْ |
گُلُمْ اَى يارْ گُلُمْ گُلْ عَزِيزِ دِلُمْ |
شَىْ ٭ اَبْوْشَىَ زَيْرْ بُنَىْ (بته) نَىَ |
وُعْدَهْ دائِىْ بِمُو نَدُوْنُمْ کَىَ |
|
رُوَىْ بيارَيْنْ شُوْشْتَرْ ايْنجٰا |
هَر چِهْ خُوشْگِلْ خُوبْ دارَهْ پِيشْتُوْنْ کُنَيْم سْودا (معامله) |
|
يکَدْمَ رْوَوُنْ شُوْ قَدِمْت مُوبْينُمْ |
تو نوَ جَوُونِىْ (جواني) داغَتْ نَبيْنُمْ |
|
هَرگزِ نگفتْىِ من يارَىْ دارَمْ |
تُوبَىْ وَفائِىْ مُن وفادارُمْ |
|
تْيرتْ خَدَنگَ اسْت بر قَصْدِ جُوْنُم ْ |
کارْدِتْ نِشِسْتَ برَ اُسُتُخْونُمْ |
|
قُرْبُونِ چوُگِتْ چوگُونِ مستِتْ |
ما را کِىْ کُشْتَهْ چَشْمُونْ مستتْ |
|
يَهْ يارَىْ دارُمْ شاگْرِدِ بزازْ |
تَمُوْمِ (تمام) لارِشْ (هيکل او) اطفاره (اطوار است) و نازْ |
|
بَه يارَىْ دارُمْ شاگرِدِ بازارْ |
تمُوْمِ لارِشْ تُفنگ و قطارْ |
لفظ مخصوصى است در لسان دزفولىها و به معنى پدر يا شوهر مىآيد.
حَسَنَ دِيْدُمُ مِنْ (داخل) دَواخُوْنَهْ |
گُفْتُمِشْ ماجُبِتْ (حقوقت) چِيَه (چيست) گفْتْ کُتِىْ نُوْنهَ (نان) |
|
بالا بالا دارِىْ بيخْ بىْگَوْهَرْ |
منْزْل کُجا دارِىْ خُوْنَهْ ياورْ |
|
حسن بِبِيْنْ چُقدِهْ (چه اندازه) بَيْعٰاَرهْ |
صَدْ تِمِنْ بِرْه گوهر آرَهْ |
|
بالا بالا دارى بىبى گوهر |
منزل کجا دارى خونه ياور |
|
تُنْبُوْنْ (شلوار) گوهر کاتِ (پارچهاى است ۷ رنگ) |
هفت رنگ مِنزِلْشِ کجا خُوْنَه سَرهَنگَ |
|
بالا بالا دارى بىبى گوهرْ |
منزِل کجا دارى خونه ياورْ |
|
يکى از خُوْنَهْ فَتِىْ گُوْنَ |
اِسْمِ شَريِفْش گوهرْ سُلْطُوْنَ |
|
بالا بالا دارى بىبىگوهر |
منزل کجا دارى خونه ياورْ |