گفتگو باخانم ساراجویا کارگردان تآتر

ساراجویامتولد ۱۳۷۰
لیسانس طراحی صحنه تئاتر از دانشگاه آزاد تهران مرکز
دانشجوی ارشد کارگردانی تئاتر از دانشگاه کمال الملک نوشهر
من از سال ۸۸ با تئاتر آشنا شدم
در ابتدا منشی صحنه و دستیار کارگردان بودم
از سال ۹۰ کارگردانی را شروع کردم
و اجرایی در جشنواره شمسه داشتم
سال ۹۲ نغمه پنهان را در سالن باران یک هفته به اجرا بردم
به دلیل نداشتن پشت وانه مالی مثل هزاران تئاتری دیگر سال ها تک اجرا هایی داشتم
سال ۹۷ پزشک نازنین و مجهول را در سالن شانو تک اجرا به صحنه بردم
و امسال ۱۴۰۱ مالکیت خصوصی نوشته ی دوست عزیزم چکاوک کافی را در سالن آبان به صحنه بردم
نمایش مالکیت خصوصی یک درام روان‌شناسانه است نه یک اثر اجتماعی یا انسان‌شناسانه صرف. کسانی که کار را دیده اند از من می‌پرسند چرا این کار؟ چرا این متن را انتخاب کردی و چرا به این شیوه آنرا اجرا نمودی!؟ پاسخ بسیار ساده و واضح است. بخاطر علایق شخصی و اینکه موضوعاتی از این جنس برایم جالب است!
دلیل انتخاب من از این متن برسی مسائل اجتماعی و روان شناسی است. مسائل روانشناختی و پرداخت قصه‌های با ساختارهای روان‌شناسانه، موضوعی و محتوایی که در قالب مسائل اجتماعی جا بگیرند چیزهایی است که در تئاتر کمتر به آن پرداخته می‌شود و موضوعاتی از این دست را کمتر در قالب درام می‌بینیم. لذا چکاوک کافی نویسنده اثر، دوست و همکار من که دغدغه های من را میدانست این متن را به من داد و خیلی به نگاه من نزدیک بود. تنها شخصیت فعال متن که بیشتر روایت داستان را بر عهده دارد، با مشکلات و توهم های روانی دست و پنجه نرم می‌کند. ما با زنی رو به رو میشویم که گویی در مطب مشاور و روان شناس است و رفته رفته به روان پریشی و چند شخصیتی بودن و توهم های زن پی می‌بریم. در ابتدا فکر میکنیم شوهر زن مرده است و زن دیوانه شده است اما به مرور متوجه میشویم که شوهری وجود ندارد و .... من سعی داشتم با کمک نور و ویدئو پروژکتور توهم های زن را بیشتر به تصویر بکشم تا برای تماشاچی واضح تر شود و با توجه به امکانات موجود این بهترین تکنیک ممکن بود. با بازی خوب دوست هنرمندم کیمیا خلج توانستیم پرش های شخصیتی کاراکتر اصلی متن را بهتر به تصویر بکشیم. هدفم این بود که در منسجم ترین حالت ممکن و چابکترین گره گشایی، چالش ها در ذهن مخاطب ایجاد و به نتیجه برسانم و این کار در شکل تک گویی کار دشواری است و به نظرم در اجرا و پیاده سازی این تک گویی تا حد زیادی موفق عمل کردیم و این در بازخورد مخاطبین و صاحب نظران مشهود است.
آرزو صدایی آذر صحنه گردان که چند شخصیت را به تصویر میکشد نشان از شخصیت های مختلف شخصیت قصه دارد که نشان از شخصیت های درون ذهن کاراکتر است.
وحید حاجی زاده عزیز طی جلسات و گفتگو ها و حضورش در تمرین ها بهترین آهنگ ها را برای کمک به اجرا ساخت
و صد البته صدای گرم و جذاب و گوش نواز جناب آقای سلمان فرخنده که افتخار دادند و دکلمه ی ابتدای کار را گفتند جان چند برابری به اجرا بخشید. هر چند عواملی مثل کرونا و عواقب آن، اجراها و گروه‌های تئاتری را بشدت در تنگنا قرار داد که ما هم از آن مستثنی نبودیم، اما در نهایت تمام تلاشمان را برای ارائه بهترین اثر در این قالب به کار بردیم و امیدوار هستم که همگی موفق عمل کرده باشیم که البته می توانم این را تا حدی در رضایت کسانی که به تماشای مالکیت خصوصی نشسته‌ اند درک کنم. کماکان هدفم را دنبال میکنم و امید دارم به زودی نمایش بعدی ام را آماده و به صحنه‌ ببرم. ممکن است کارهای بعدی ام به لحاظ موضوع یا محتوی در همین رسته بگنجند.
در اینجا میخواهم از عوامل گروهم که در سخت ترین شرایط در کنار کار ایستادند تشکر کنم
برای تمام گروه‌های تئاتری که در این شرايط سخت چراغ تئاتر را روشن نگه داشته اند آرزوی موفقیت دارم.
مالکیت خصوصی
فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۹
تهیه ی بلیت از سایت تیوال و گیشه سالن
نویسنده: چکاوک کافی
کارگردان: سارا جویا
تهیه کننده: پلاتو دوخواهر
بازیگر: کیمیا خلج
با صدای سلمان فرخونده
صحنه گردان: آرزو صدایی آذر
طراح لباس: سایه هادیانی
طراح فیگور پوستر: ویدا عبادی
عکاس و گرافیست: سمانه جویا
آهنگسار: وحید حاجیزاده
روابط عمومی: مرجان اسنفدیاری راد
مشاور رسانه ای: محمد وفایی

علیرضانیاکان