لاوروف: موافقتنامه جامع با ایران در آینده بسیار نزدیک تکمیل خواهد شد

سرگئی لاوروف دوشنبه در نشستی با استادان و دانشجویان دانشگاه روابط بین الملل امگیمو وابسته به وزارت امور خارجه روسیه افزود:‌ این موافقتنامه که تنها جزئیات فنی آن باقی مانده است، همه ابعاد مشارکت دو کشور را در بر می‌گیرد.
وزیر امور خارجه روسیه خاطرنشان کرد:‌ این موافقتنامه، گام نمادینی در روابط ما با دولت جدید ایران خواهد بود.

پیش از این، سفیر ایران در مسکو درباره موافقت‌نامه جامع همکاری‌های بلندمدت جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه به ایرنا گفته بود:‌ طی دو سال و نیم گذشته، کار زیادی برای نهایی کردن این موافقت‌نامه صورت گرفت و رفت‌وآمدهای بسیاری بین مقامات دو کشور انجام شد؛ در نهایت، مسئولان حقوقی وزارتخانه‌های امور خارجه دو کشور، این سند را پاراف کردند.
کاظم جلالی افزود: ‌اکنون منتظر هستیم که هر دو طرف، مسائل پروتکلی را انجام دهند و در مرحله بعد، نوبت به امضای وزیران امور خارجه خواهد رسید.
سفیر ایران در مسکو خاطرنشان کرد: اینکه این موافقت‌نامه در کازان و در حاشیه نشست سران گروه بریکس توسط رؤسای جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه امضا خواهد شد،‌ به طی شدن فرایندهای پروتکلی بستگی دارد.
جلالی افزود:‌ انتظار می‌رود که قبل از اجلاس سران گروه بریکس،‌ کار در بخش پروتکلی دو کشور به پایان برسد و در گفت‌وگوهای دوجانبه آقایان پزشکیان و پوتین در حاشیه این رویداد بزرگ،‌ این موافقت‌نامه به امضای رؤسای‌جمهور دو کشور برسد.
سفیر ایران در روسیه یادآور شد که این تفاهم‌نامه در گام بعدی، برای طی روند قانونی باید به تصویب مجالس دو کشور برسد.

غرب همواره به دنبال تجزیه روسیه بوده است
وزیر امور خارجه روسیه در بخش دیگری از سخنان خود در دانشگاه امگیمو با اشاره به سیاست‌های غرب طی دهه‌های گذشته گفت: غرب همواره به دنبال تجزیه روسیه بوده است.
لاوروف افزود: آنها به جای روسیه، به فضایی وابسته، محو و در حال مرگ (در جهان) نیاز دارند که بتوانند هر کاری که می خواهند انجام دهند. برای این کار، آنها ائتلافی متشکل از ۵۰ کشور را زیر سلاح جمع کرده اند تا سعی کنند روسیه را تجزیه کنند؛ همان‌کاری که قبلا ناپلئون انجام می‌داد، کاری که هیتلر انجام می‌داد تا تقریباً تمام اروپا را زیر اسلحه قرار دهد.

برای هر سناریویی آماده ایم
وزیر امور خارجه روسیه همچنین در پاسخ به پرسشی گفت:‌ سامانه‌های موشکی کوتاه‌برد و میان‌برد که قبلاً ممنوع شده بودند، اکنون در خاک اروپا از جمله در دانمارک مستقر شده‌اند و قرار است در فیلیپین نیز مستقر شوند.
وی افزود: آمریکا تلاش‌های خود را در آسیا، به ویژه در جنوب شرقی، شرق و شمال این قاره افزایش داده است اما آنها بر خلاف روسیه، به قوانینی که توسط اعضای آسه آن ایجاد شده بود احترام نمی گذارند.
لاوروف ادامه داد: آمریکایی‌ها به دنبال ایجاد چارچوبی برای حفظ منافع خود در کره جنوبی، ژاپن، استرالیا و نیوزلند هستند؛ چارچوبی که به جای هند، فیلیپین در آن حضور خواهد داشت؛ این مراودات در قالب‌هایی انجام می‌شود که روسیه، چین و بسیاری از کشورهای دیگر به آن دعوت نشده‌اند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: روسیه برای تماس با کشورهای غربی آماده است، اما به اقدامات غیردوستانه واکنش قاطعی نشان خواهد داد؛ ما برای هر سناریویی آماده ایم.
وی تأکید کرد: اگر منافع مسکو در نظر گرفته نشود، روسیه در هیچ یک از طرح های غرب مشارکت نخواهد کرد.
اشاره لاوروف به ممنوعیت سامانه‌های موشکی هسته‌ای میان‌برد و کوتاه‌برد، بر پایه معاهده‌ای بود که سال ۱۹۸۷ بین اتحاد سابق جماهیر شوروی و ایالات متحده آمریکا امضا شد. بنا بر این معاهده، این کشورها اجازه پرتاب موشک، موشک های بالستیک زمینی یا موشک های کروز با برد ۵۰۰ تا ۵۵۰۰ کیلومتر را نمی‌دادند. در سال ۲۰۱۹، ایالات متحده از این توافق خارج شد. به نوشته منابع روس، مسکو آماده بود تا زمانی که واشنگتن این سامانه ها را در برخی از مناطق جهان مستقر نکند، موشک‌هایی از این دست را تولید یا مستقر نکند.
پیش از این ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در این باره گفت: ایالات متحده نه تنها این موشک ها را تولید می کند، بلکه آنها را قبلاً به اروپا و فیلیپین آورده است. اکنون روسیه در حال تدارک اقدامات تلافی جویانه است.

گروه ۷ به مقر نظامی آمریکا تبدیل شده است
 وزیر امور خارجه روسیه در بخش دیگری از سخنان خود گفت: گروه ۷ به یک مقر نظامی برای ایالات متحده تبدیل شده است تا بر روی استراتژی های بازدارندگی علیه روسیه و سایر رقبا کار کند.
وی افزود: گروه ۷ در ابتدا آرزو داشت که به مثابه یک باشگاه انحصاری تنظیم کننده اقتصاد جهانی باشد اما در واقع به یک مقر نظامی ایالات متحده برای توسعه برنامه هایی برای مهار روسیه، چین، ایران و سایر رقبا تبدیل شده است.
لاوروف افزود: حتی قبل از گسترش گروه بریکس، این گروه از نظر مجموع تولید ناخالص داخلی بر اساس برابری قدرت خرید از گروه ۷ جلو افتاده بود.
وی تصریح کرد: گروه ۷ تلاش می کند تا مواضع خود را بر صندوق بین‌المللی پول و سازمان تجارت جهانی تحمیل کند و روند اصلاح این نهادها را کند کند تا نفوذ خود بر این سازوکارها را حفظ کند اما با از دست رفتن نفوذ گروه ۷، روند اصلاح این نهادها ادامه خواهد داشت.

گروه ۷ متشکل از رهبران هفت کشور بزرگ صنعتی جهان است. این گروه ابتدا در سال ۱۹۷۵ میلادی با حضور ۶ کشور آلمان، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، انگلیس و آمریکا تشکیل شد و سپس کانادا نیز به این گروه پیوست.