در سال ۱۹۸۲ تداوم اجراى سياست تعديل ملى با موفقيت چشمگيرى رو‌به‌رو بود، ارزش کلى سالانهٔ توليدات، نسبت به سال ۱۹۸۱، ۴ درصد رشد داشت که رشد ارزش توليدات کشاورزى ۷/۸ درصد و رشد ارزش توليدات صنعتى ۷/۷ درصد بود، در حالى که محصول خوب کشاورزى باعث شد که ارزش توليدات کشاورزيى مجموعاً ۱۱ درصد رشد داشته باشد، بين درآمدها و هزينه‌ها تعادل ايجاد شد و قيمت‌ها بطور عمده ثابت ماند، سطح زندگى مردم پيشرفت بيشترى کرد. مشکلات عمده‌اى که هنوز در توسعهٔ اقتصادى وجود داشت عبارت بودند از: افزايش چشمگير سرمايه‌گذارى در دارايى‌هاى غير منقول، استفادهٔ متفرقه از سرمايه‌ها، فقدان پيرفت‌هاى قابل توجه در بخش‌هاى ضعيف اقتصاد، عدم تکافوى انرژى موچود و ضعف حمل و نقل امکانات ارتباطى در بعضى نقاط.


سال ۱۹۸۳، اجراى سياست تعديل اقتصاد ملى با پيروزى‌هاى جديد داوم داشت، طبق آمار دولتي، ارزش کل توليدات سالانه نسبت به سال ۱۹۸۲، ۱۰ درصد افزايش داشت، در حالى که ارزش کل توليدات کشاورزى و صنعتى ۲/۱۰ درصد رشد توليدات صنعتى ۵/۱۰ درصد و توليدات کشاورزى ۵/۹ درصد بو، ارزش توليدات کشاورزى و صنعتى ۵/۱۰ درصد و توليدات کشاورزى ۵/۹ درصد بود، ارزش توليدات کشاورزى و صنعتى اين سال و توليد ۳۳ کالاى اصلى از جمله غلات، پنبه، دانه‌هاى روغني، زغال سنگ، نفت خام و ورق فولاد به ميزان تعيين دشه در سال ۱۹۸۵ (براساس ششمين برنامهٔ پنجساله) رسيد، که ۲ سال جلوتر از برنامه بود، سطح زندگى مردم نيز بهبود بيشترى يافت، براساس يک بررسى نمونه، متوسط درآمد خالص سرانه روستاييان ۷/۱۴ درصد رشد داشت.


از سال ۱۹۷۸ بدنبال اتخاذ سياست‌هاى جديد در مناطق روستايى نظر سيستم خود مسئوليتي، تنوع سيستم‌هاى اقتصادى و توسعه شرکت‌هاى روستايى درآمد مردم جهش قابل توجهى کرد. بعلاوه دولت قيمت خريد کالاهاى کشاورزى و کالاهاى جنبى را افزايش داد. براساس آمار درآمد سرانه روستايى از ۶/۱۱۳ يوان در سال ۱۹۷۸ به ۲۱۶۲ يوان در سال ۱۹۹۸ افزايش يافت. گفته مى‌شود که درآمد واقعى کارگران و کارمندان شهرى در سال ۱۹۸۵ نسبت به سال ۱۹۸۳، ۳/۴ درصد افزايش يافته بود. از آنجائيکه در سال‌هاى جارى افراد بيشترى از خانواده به کار اشتغال دارند و همچنين به علت افزايش دستمزدها، درآمد مردم رشد قابل توجهى يافت. درآمد سرانه در شهرها از ۳۴۳/۴ يوان در سال ۱۹۷۸ به ۵۴۲۵ يوان در سال ۱۹۹۸ افزايش يافت. با اين حال، اقتصاد ملى همچنان درگير سلسله مشکلاتى بود، کمبود انرژى و کمبود تعدادى از مواد خام به چشم مى‌خورد، حمل و نقل و امکانات ارتباطى هنوز تکافوى نياز را را نمى‌کرد، نتايج اقتصادى بعضى از طرح‌ها به طور اساسى بهبود نيافته بود، هنوز کسر بودجهٔ دولتى وجود داشت و قيمت خرده ‌فروشى بعضى از کالاها بخصوص سبزى‌ەا، ميوه و محصولات دريايى افزايش چشمگيرى يافته بود.


پيرو سياست درهاى باز دنگ شيائو پينگ و تصويب ايجاد مناطق مخصوص اقتصادى در آوريل ۱۹۸۴ طرح ديگرى به حزب داده شد که طى آن ۱۴ شهر در بنادر ساحلى چين بتوانند با جهان خارج ارتباط برقرار نموده و سرمايه‌گذاران خارجى در اين شهرها سرمايه‌گذارى بنمايند، اين ۱۴ بندر که شامل داليان، چين نوانگ داو، تين چين، ين‌ تي، چينگ‌داو، ليان يون گانگ، نن تونگ، شانگ‌هاي، نينگ به، ون جو، فوجو، کانتون، جن جيانگ و بى خى مى‌باشند، به نام بنادر آزاد تجارتى خوانده شدند. اين بنادر به آزادى مناطق مخصوص اقتصادى نيستند؛ از نظر آزادي، و در حقيقت حد فاصل بين سرزمين مادرى و مناطق مخصوص اقتصادى نيستند؛ از نظر آزادي، و در حقيقت حد فاصل بين سرزمين مادرى ومناطق مخصوص اقتصادى مى‌باشند. سپس در اوايل سال ۱۹۸۵ دولت تصميم گرفت تعداد شهرهاى ساحلى را افزايش داده و بصورت يک کمربند ساحلى آزاد درآورد. در سال ۱۹۹۰ دولت تصميم گرفت تعداد مناطق اقتصادى ويژه را نيز توسعه دهد. سال ۱۹۹۲ شوراى دولتى تعداد ديگرى از شهرها را بعنوان مناطق آزاد اعلام نمود. علاوه بر آن ۱۵ منطقه تجارى آزاد، ۳۲ منطقه توسعه تکنولوژيکى و ۵۳ منطقه صنعتى در سطوح متوسط و بزرگ ايجاد نمود. بدين ترتيب توانست سرمايه‌هاى زيادى را جذب نموده باعث توسعه و بهبود وضعيت اقتصادى شود.


بطور مثال منطقه جديد پودونگ شانگهاى که در سال ۱۹۹۲ تأسيس شد پيشرفت زيادى در جذب سرمايه خارجى و تسريع بهبود اقتصادى منطقه رودخانه يانگ تسه داشت. در سال ۱۹۹۸ ارزش توليدات صنعتى پودونگ به ۲/۱۴۲ ميليارد يوان رسيد.


مرکز آمار نتايج اجراى برنامهٔ توسعه اجتماعى و اقتصادى چين در سال ۱۹۸۴ را انتشار داد، براساس آن، ارزش کل توليدات خالص کشاورزى و صنعتى به ۷/۱۰۶۲ ميليارد يوان رسيدکه نسبت به سال قبل، ۲/۱۴ درصد رشد داشت، درآمد ملى نسبت به سال ۱۹۸۳ رشدى معادل ۱۴ درصد داشت که از سال ۱۹۷۹ تاکنون بيشترين افزايش را داشته است، در اين سال چين بيش از ۴۰۷ ميليارد تن محصول غلات داشت، که بزرگترين توليد کنندهٔ غلات در جهان محسوب مى‌شد، در اين سال توليدات صنايع سبک ۴/۱۳ درصد و توليدات صنايع سنگين ۲/۱۴ درصد رشد داشت، همچنين سرمايه‌گذارى براى پروژه‌هاى مربوط به انرژى ۱/۲۵ درصد و براى حمل و نقل، پست و مخابرات ۲/۳۴ درصد افزايش داشت. بطور کلى ۸/۳۵ درصد از کل سرمايه‌گذارى براى ساختمان پايتخت به اجراى پروژ‌ه‌هاى مربوط به انرژى و حمل و نقل اختصاص يافت، حجم مبادلات بازرگانى سال ۱۹۸۴ به ۶۳/۵۳ ميليارد دلار رسيد که رشد آن ۸/۱۲ درصد نسبت به سال قبل بود، ميزان صادرات ۹۶/۲۵ ميليارد و واردات ۶۷/۲۷ ميليارد دلار بود.


در سپتامبر ۱۹۸۵ دولت اعلام کرد رسماً بازار آزاد جانشين بازار دولتى گرديده و کشاورزان مى‌توانند محصولات کشاورزى خود را به هر نقطه‌اى کهدر بازار آزاد مى‌خواهند به فروش رسانند. در پاپان اين سال، دولت اعلام کرد که مجموع توليدات نسبت به سال قبل ۲/۱۶ درصد افزايش داشته است در اين سال ارزش توليدات کشاورزى و صنعتى ۴/۱۶ درصد بود و درآمد ملى ۳/۱۲ درصد رشد را نشان داد و بين درآمدهاى دولت و هزينه‌هاى ان توازن برقرار شد و بدين ترتيب کسر بودجه برطرف شد ودرآمد مردم افزايش يافت در اين سال حجم مبادلات بازرگانى چين به ۲۴/۵۹ ميليارد دلار رسيد که نسبت به سال قبل، ۱۹ درصد و نسبت به سال ۱۹۸۰، ۶/۵۶ درصد رشد داشت، همچنين حجم مبادلات مواد پتورشيمى ۹/۱۰ ميليارد دلار بود که نسبت به سال قبل ۹/۴ درصد افزايش يافت.


به رغم رشد توليدات در اين سال، ميزان توليد غلات ۲۵ ميليون تن نسبت به سال قبل کمتر بود، از ديگر مشکلات اقتصادى اين سال، سرمايه‌‌گذارى زياد در پروژه‌هاى اصلى و ثابت افزايش واردات و افزايش واردات و افزايش غير منطقى قيمت بعضى از کالاها بود.


در اين سال، دومين مرحلهٔ اصلاح در زمينهٔ کشاورزى انجام گرفت، از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۴ سيستم مسئوليتى براى کشاورزى برقرار بود، اما از اين سال سيستم خريد غلات و پنبه از طريق قرارداد به اجراء درآمد. بطور کلى تعديل در زمينهٔ ساخت مزارع، بعلاوهٔ اجراى سيستم جديد خريد، نتايج خوبى را به همراه داشت اگر چه توليد غلات کاهش يافت، ولى حجم توليدات کشاورزى نسبت به سال قبل ۱۰ درصد افزايش يافت.


در ژانويه ۱۹۸۶ کنفرانس ملى بنرامه‌ريزى و کار اقتصادى برگزار شد، جائوزيانگ ضمن سخنرانى خود گفت که بهبود کنترل همه جانبهٔ اقتصادي، تداوم اصلاحات جارى و تقويب توليدات، وظيفهٔ مهم چين در سال ۱۹۸۶ است، جائوزيانگ ۴ نوع تقدم را براى اصلاحات در اين سال اعلام کرد، از جمله کنترل سرمايه‌گذارى دولت در سرمايه‌هاى ثابت، انتشار پول و اوراق قرضه، انجام اقدامات براى اجراى اصلاحات در زمينهٔ دستمزد و قيمت تقويب شرکت‌هاى صنعتى مهم و بهبود همکارى اقتصادى در مناطق و بخش‌ها.


- تهيهٔ تکنولوژي، مديريت صحيح، ارائه طرح‌هاى توليدي، و تکنيک‌هاى کنترل کيفيت براى کمک به ايجاد ۵۰۰ شرکت روستايى به عنوان کليد اصلي.


- ايجاد کلاس‌هاى کوتاه مدت براى تربى فارغ‌التحصيلان دبيرستان‌ها و کادرها، متوسط سالانه ۴/۳ درصد رشد داشته باشد بدين منظور دولت در صدد افزايش سرمايه‌گذارى در زمينهٔ کشاورزى براى اجراى طرح‌هاى آبياري، پيشرفت شرايط توليد و ايجاد روش‌هاى پيشرفته براى حمايت از نواحى روستايى در مقابل بلاياى طبيعى است، به همين جهت، دولت ۵ اقدام زير را انجام خواهد داد :


۱. تشويق صنايع عمل آورى کشاورزى روستايى براى کمک به توليد در مناطق توسعه يافته اقتصادي.


۲. تثبيت قيمت فروش مواد توليدى مختلف .


۳. کاهش خريد غلات روستاييان توسط دولت و توسعه بازار آزاد به منظور افزايش درآمد روستاييان


۴. تثبيت قيمت دولتى کودشيميايى براى کشاورزياتى که با دولت در مورد غلات خود قرارداد بسته‌اند.


۵. افزايش قيمت خريد غلاتى که بايد به ديگر نقاط کشور منتقل شود.


در دهه ۱۹۸۰ چين به تدريج از قروض خارجى جهت توسعه اقتصادى کشور استفاده نمود به طور مثال در سال ۱۹۸۶ در مجموع ۹۳۶/۶ ميليارد دلار توافقنامه قروض خارجى امضاء شد که ۸۳۱/۴ ميليارد دلار آن به مرحله عمل درآمد، اين دو رقم بترتيب ۳/۹۶ و ۷/۹۲ درصد نسبت به سال ۱۹۸۵ افزايش داشت.


قروض فوق عمدتاٌ در راستاى تّسيس کارخانجات و ورود تکنولوژى و سرمايه گذارى مشترک بکار رفته است. براساس گزارش اداره مبادلات ارزى چين بدهى خارجى کشور تا پايان سال ۱۹۹۹ به ۸۳/۱۵۱ ميليارد دلار رسيد که ۴ درصد بيشتر از سال قبل بود.