سرود ملی


    <table width='100%' cellpadding='0' cellspacing='0'>
<tr>
<td width='50%' valign='top'></td>
</tr>
</table>

جمهورى آفريقاى جنوبى در جنوبى‌ترين نقطه قاره‌ٔ آفريقا قرار گرفته و همسايه‌هاى اين کشور در شمال‌شرقى کشورهاى موزامبيک، سوازيلند و زيمبابوه، در شمال بوتسوانا و در شمال‌غربي، جمهورى ناميبيا مى‌باشند.


مساحت اين کشور برابر با ۰۳۷/۲۷۲/۱ کيلومتر مربع بوده که دو برابر مساحت ايالت تگزاس در ايالات‌متحده آمريکا، پنج برابر انگلستان يا آلمان، دو برابر فرانسه و ۳۳ برابر هلند است. آب و هواى گرم و خشک در مناطق شمالي، صحرايى در شمال غربي، مديترانه‌اى در جنوب غربي، معتدل در مرکز و برخى از مناطق جنوبى و نيمه استوايى در مناطق شرقى است.


با نگاهى به نقشه قاره آفريقا موقعيت ژئوپلتيکى و سوق‌الجيشى آفريقاى جنوبى در پائين‌ترين نقطهٔ قاره مشخص مى‌شود و ما را از موقعيت ويژهٔ اين کشور در قاره آگاه مى‌کند. اين کشور واقع و مشرف بر دماغه امدنيک و اقيانوس منجمد جنوبى بوده و حد فاصل ميان اقيانوس هند و اطلس مى‌باشد و چون در صورت بسته شدن کانال سوئز تنها راه‌ آبى ميان شرق و غرب است از اهميت استراتژيک بسيارى برخوردار مى‌باشد.


ساکنان اوليهٔ آفريقاى جنوبى سياه‌پوستانى بودند که براى امرار معاش خويش به شکار و دامپرورى مى‌پرداختند. تا اينکه در نيمهٔ اول قرن پانزدهم پرتغالى‌ها به ساحل غربى آفريقا رسيدند و در سال ۱۴۹۸ ميلادى واسکودوگاما از طريق دماغه اميدنيک به هندوستان رسيد. از اين تاريخ به بعد ناوگان اروپاييان براى تجارت در آب‌هاى سرزمينى که هم اکنون آفريقاى جنوبى نام دارد، رفت و آمد مى‌کردند. از آنجا که آفريقاى جنوبى داراى موقعيت استراتژيکى و مناسبى بود و برسر راه کشتى‌هاى تجارى نيز قرار داشت، به مرور زمان محل مناسبى براى استراحت و تهيهٔ مواد غذايى تشخيص داده شد و در اين راستا تأسيساتى را در آن منطقه بوجود آوردند. علاوه بر استفادهٔ تجارى از آن سرزمين، اروپائيان کم‌کم به کشت و زراعت نيز مبادرت ورزيدند. بدين ترتيب روز به روز برشمار سفيدپوستان افزوده شد. اين افراد براى استفاده از برده در امور زراعى شمار زيادى برده وارد کشور نمودند.