حمل و نقل و ارتباطات شیلی چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا در سپتامبر ۱۹۹۱ دولت طرح چهارساله خود براى گسترش راههاى ارتباطى کشور را با هزينه تخمينى ۲۳۵۰ ميليون دلار اعلام نمود. اين طرح در حقيقت در جهت مدرن نمودن خطوط آهن، ساخت خط سوم آهن زيرزمينى سانتياگو، تسطيح ۱۰۰۰ کيلومتر از جادهها، به عهده گرفتن کار مرمت بنادر San Antonio و Valparaiso که در اثر زلزله آسيب ديده بودند و ساخت ترمينال جديد فرودگاه Artor Merino Benitez سانتياگو به کار گرفته مىشود. بنادر راه آهن شرکتهای دولتی شرکتهای خصوصی جادهها فرودگاهها جدول حمل و نقل مسافری (میلیون نفر) وسائط نقلیه زمینی، دریائی و هوائی بنادر موقعيت خاص جغرافيائى شيلى باعث گرديده تا کشتىرانى و بنادر از اهميت ويژهاى برخوردار شوند. تعداد بنادر عمومى که در طول سواحل کشور قرار گرفتهاند؛ به ده مىرسد. از سوى ديگر سواحل طولانى اين کشور عامل محرکى است براى آنکه بنادر شيلى به عنوان دروازه آمريکاى جنوبى مطرح و در مراودات تجارى بين منطقه و کشورهاى جنوب شرقى آسيا، خاصه در چار چوب آپک نقش مهمى بر عهده گيرد. راه آهن شيلى تا سال ۱۹۹۰ از ۸،۱۸۵ کيلومتر خط آهن (نزديک به ۹۰% آن متعلق به دولت مىباشد)، برخوردار بوده است. در ۱۹۸۳ سيستم خط آهن دولتى غيرمتمرکز بوده و به سه بخش عملياتى - ناحيهاى شمال، جنوب و راه آهن Arica-Lapaz تقسيم مىشد. با توجه به محدود بودن سيستم راهآهن کشور، در سال ۱۹۹۲ قانونى جهت سازماندهى و بازسازى مجدد شرکتهاى خط آهن دولتى تصويب شد تا اين شرکت را مجدداً فعال سازد. آن قسمت ازخطوط آهن به بخش خصوصى تعلق دارد عمدتاً در شمال کشور قرار گرفته است. اسامى شرکتهاى راهآهن شيلى عبارتند از: شرکتهاى دولتى - Empresa de los Ferrocarriles del Estado که در سال ۱۸۱۵ تأسيس گرديده و تا سال ۱۹۹۰ حدود ۴،۷۲۷ کيلومتر را تحت پوشش داشته است. - Empresa de Transporte Ferroviario ،Sa شرکت نيمهدولتى که تنها در امر خدمات باربرى فعاليت مىنمايد. - شرکت مترو سانتياگو شرکتهاى خصوصى - [Antofagasta [chile و Bolivia Railway PLC خط آهن بينالمللى به بوليوى و آرژانتين که بالاخص در زمينه باربرى فعاليت مىکند. طول خطوط راهآهن ۷۲۸ کيلومتر است. - Ferrocarril Codeelco-Chile - Diego de Almagro a Potrerillos در بخش حمل و نقل توليدات جنگلي، معدنى و صنعتى فعاليت داشته و ۹۹ کيلومتر طول خطوط راهآهن مىباشد. - Ferrocarril Rancagua-Teniente با ۶۸ کيلومتر خط آهن در زمينه حمل و نقل توليدات جنگلي، معدني، صنعتى و دام فعاليت دارد. - Ferrocarril Tocopilla- Toco اين خط آهن متعلق به انجمن شيمى و معدنى شيلى بوده و ۱۱۶ کيلومتر خط آهن دارد. جادهها مجموع طول جادههاى شيلى در سال ۱۹۹۴ حدود ۸۵ هزار کيلومتر بوده است. سيستم جادهاى همچنين شامل بزرگراه پان آمريکن به طول ۳،۴۵۵ کيلومتر که از مرزهاى شمالى با پرو تا جنوب کشيده شده، مىشود. پروژههاى مهم مرمت بخشهائى از بزرگراه پان آمريکن و ساخت بخش جنوبى شبکه بزرگراه با سرمايهاى در حدود ۱۸۳ ميليون دلار، در بَر مىگيرد. فرودگاهها رشد بازرگانى خارجى شيلى در بسط و رشد ترافيک هوائى بخصوص در بخش حمل و نقل کالا تأثير بهسزائى داشته است. در شيلى ۳۲۵ باند فرودگاه وجود دارد. فرودگاههاى Arturo Merino Benitez در بيست کيلومترى شمال شرقى سانتياگو و Chacalluta در ۱۴ کيلومترى شمال شرقى آريکا، فرودگاههائى بينالمللى بزرگ بهشمار مىروند. جدول حمل و نقل مسافرى (ميليون نفر) ۱۹۹۴ ۱۹۹۵ تغييرات [درصد] پروازهاى داخلى ۱/۸ ۲/۰ ۱۱/۶ پروازهاى خارجى ۱/۹ ۲/۲ ۱۷/۸ مجموع ۳/۷ ۴/۲ ۱۴/۸ وسائط نقليه زمينى، دريائى و هوائى تعداد وسائط نقليه در حال بهرهبردارى در شيلى در سال ۱۹۹۱ حدود ۱،۲۴۰،۰۰۰ دستگاه بوده که نسبت به سال قبل از آن افزايش داشته است. از اين تعداد ۶۵% اتومبيل شخصي، ۳۱% کاميون، ۵/۲% اتوبوس و ۵/۱% شامل موتورسيکلت مىشود. با در نظر گرفتن ۸۵ هزار کيلو متر شبکه جادهاى کشور، ۶/۱۴ وسيله نقليه براى هر کيلومتر در شيلى وجود دارد. چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها