چرخش پايينى استخوان کتف
در حالت آناتوميکى استخوان کتف در حال حداکثر چرخش پايينى خود مىباشد و فقط به مقدار کم و با اراده مىتوان آن را پايينتر کشيد، بنابراين پس از چرخش بالايى است که کتف چرخش پايينى پيدا مىکند. عضلهٔ سينهاى کوچک و متوازىالاضلاع (بزرگ و کوچک) عهدهدار چرخش پايينى استخوان کتف هستند.
اين حرکت در صليبدار حلقه بهخوبى قابل مطالعه است زيرا بدن قصد فرود و کتف تمايل به چرخش بالايى دارد که عضلات چرخش دهنهٔ پايينى کتف بايستى از اين عمل جلوگيرى کنند. اگر دستى که به بالاى سر رفته است و موجب چرخش بالايى کتف شده است، قصد پايين آمدن کند و در طى مسير با نيروى مقاومتى روبرو شود چرخشدهندههاى پايينى کتف به شدت منقبض مىشوند. (شکل زير)
بلند کردن لبهٔ پايينى استخوان کتف
حرکت استخوان کتف حول محور فرونتال بهطورىکه سطح خلفى استخوان کتف متمايل به بالا مىشود و زاويهاى در بين کتف و پشت بدن بهوجود مىآيد. (شکل زير) اين عمل با چرخش استخوان ترقوه حول محور مکانيکى طولى خودش همراه است و لبهٔ فوقانى ترقوه متمايل به جلو و پايين و سطح تحتانى متمايل به عقب و بالا مىگردد. اينکار با حرکت هايپراکستنشن استخوان بازو حاصل مىگردد.