قبل از بررسى اين حرکت‌ها لازم است به شکل زير توجه نماييد و جهت حرکتى استخوان را کتف و به‌طور کلى در نظر بگيريد.
همان‌گونه که از فلش‌ها مشخص مى‌گردد کتف مى‌تواند کشش بالايى و کشش پايينى پيدا کند. کتف مى‌تواند به خط ميانى بدن نزديک و يا دور شود که فلش‌‌هاى افقى نشان‌دهندهٔ حرکت‌هاى فوق مى‌باشد. همچنين کتف مى‌تواند چرخش بالايى و يا چرخش پايينى پيدا کند. در شکل زير شش حرکت مهم استخوان کتف ديده مى‌شود.
شش حرکت عمدهٔ استخوان کتف:
کشش بالايى کتف
در اين حرکت شانه‌ها به بالا کشيده مى‌شود و به شکلى صورت مى‌گيرد که لبهٔ داخلى استخوان کتف به موازات ستون مهره‌ها به بالا مى‌رود. مفصلى که اين حرکت را ممکن مى‌سازد مفصل ترقوه و جناغ است. در اين حرکت استخوان ترقوه از حالت افقى به حالت مورب تغيير شکل مى‌دهد. حرکت کشش بالايى کتف به مقدار زيادى توسط بالا کشيدن شانه و به مقدار کم توسط بالا بردن دست‌ها انجام مى‌شود. شکل زير کشش بالايى استخوان کتف را نشان مى‌دهد.
اين حرکت مى‌تواند هم بدون حرکت استخوان‌هاى بازو صورت گيرد و هم مى‌تواند با رفتن دست به بالاى سر انجام شود. براى مثال در حرکت ليفت وزنه‌بردارى کتف‌ها به بالا کشيده مى‌شوند در سرويس چکشى و پرشى واليبال، ضربه اسمش در بدمينتون، سرويس تنيس، اسپک در واليبال و به‌طور کلى هرگاه استخوان بازو به بالاى سر برود کتف نيز به بالا کشيده مى‌شود. عضلاتى چون گوشه‌اي، متوازى‌الاضلاع، و بخش ۱ و ۲ ذوزنقه کار بالا کشيدن استخوان کتف را عهده‌دار مى‌باشند.