کتاب حاضر شامل مباحثی در زمینه نظریهپردازیهای روابط بینالملل با نگرشی جامعهشناسانه تاریخمند است که در 8فصل برای دانشجویان علوم سیاسی و جامعه شناسی فراهم آمده است' .استفن هابدن 'به شماری از موضوعها اشاره میکند که همخوانی میان دو رشته از دانش (روابط بینالملل و جامعهشناسی تاریخی) وجود دارد .وی برای این کار بر سه موضوع تکیه میورزد1' :ـ زمینههایی که کلا جامعهشناسی تاریخی به روابط بینالملل نزدیک میشود و به ویژه برداشت یک نظام بینالملل, 2ـ پیشرفتهای اخیر جامعهشناسی تاریخی و کاربردی آنها در روابط بینالملل, 3ـ گفت و گوی سازنده بالقوه میان این دو آموزه .'او خاطر نشان میکند 'یافتههای مختلف نشان میدهد که هیچ رهیافت یگانهای برای بررسی نظامهای بینالمللی از سوی جامعهشناسان تاریخی ارائه نشده است... .لکن جامعهشناسی تاریخی درسهای فراوانی را برای روابط بینالملل فراهم میآورد . نخست آن که نیاز به گنجاندن زمان در مقام یک دگرگون پذیر برای درک شکلگیریهای اجتماعی را نمایان میکند .همچنین راههایی را که طی آنها بتوان کشور و نظام بینالملل را تاریخمند کرد فراهم میآورد...و این که چگونه دو گانگی میان بینالملل و درون خود را که بر نظریهپردازی روابط بینالملل چیرگی دارد, میتوان از میان برداشت .'عناوین برخی فصلهای کتاب عبارتاند از' :یک چرخه تاریخی در روابط بینالملل', 'تاریخ جامعهشناسی و جامعهشناسی تاریخی ' 'کنت والتر و برداشت وی از نظام روابط بینالملل', 'تدا اسکالپل (نگاهی به نوشتهها و دیدگاههای وی از نظام روابط بینالملل) 'و 'جامعهشناسی تاریخی و روابط بینالملل .'