این مجموعه حاوی نوشته‌ها و خاطراتی است از مسائل اجتماعی, فرهنگی, به ویژه نکته‌هایی چند در باب نظام آموزش و پرورش که با حکایات و اشعاری نیز فراهم آمده است.در یکی از خاطرات کتاب می‌خوانیم ' :یکی از همکاران می‌گفت در هر رژیمی معلمان بدبخت‌ترین آدم‌ها بوده‌اند .هر حکومتی به فراخور توانایی‌اش از نجابت, سادگی, دیوانگی معلم و از هر چه اسمش را بگذاری به نفع خود استفاده کرده است و او را به دم چکمه قدرت خود گرفته و له کرده است .همین چند روز پیش بود که در یکی از مناطق آموزش و پرورش به یکی از دوستان معلمم برخوردم .دیدم گرفته و ناراحت است علت را جویا شدم .سفره دلش باز شد .گفت, تابستان را بر خود و زن و بچه‌ام حرام کردم .در تهران ماندم و گرمایش را به جان خریدم و به تدریس مشغول شدم .بلکه بتوانم مقداری از کرایه خانه‌ام را تامین کنم .'...