چهارمين شماره از مجموعهي در آينهي وحي در آغاز مشتمل است بر اهداف مشترك پيامبران با استناد به آيات قرآن كه از آن جمله است: بهرهگيري از وحي الهي، يگانگي تشريع و قانونگذاري، يگانگي در پاكي و راستي، يكي بودن تلاشها و تحمل سختيها، يكي بودن سرانجام و عاقبت، و يكي بودن بشارتها و تصديقها. در فصل دوم كتاب، مطالبي در خصوص شرح صدر (گشايش دل) بازگو شده و اين نكته خاطرنشان گرديده كه گشايش و گرفتگي دل در دو جايگاه بر انسان، عارض ميشود. گاه در زمان گرفتاري و ابتلا و گاه هنگام دريافت، شناخت و معرفتهاي خدادادي. آنگاه كليد گشايش دل و جان معرفي گرديده كه عبارتاند از: درخواست (دعا كردن) و شناخت خدا و معرفت به سنتها و قانونهاي الهي. در ادامه مراحل زندگي حضرت ابراهيم (ع) حول سه محور، ايمان به خدا، فراخواندن به خداپرستي و محور سختيها و فتنهها بازگو شده است. رابطهي انسان با خويشتن در قرآن، آخرين مبحث اين كتاب به شمار ميرود.