داستان 'کودکی 'اگرچه در کل با وقایعی از زندگی 'ناتالی ساروت 'نویسنده فرانسوی ( 1900ـ 1999) منطبق است, اما او قصد ندارد که در این اثر خاطرات کودکی‌اش را نقل کند, بلکه وی رویدادهای آن را امری از پیش تعیین شده می‌داند . نکته اساسی داستان در جوهره روانی خاطرات است ;خاطراتی که ماهیتا به شکل پاره‌هایی آشکار می‌شود و بر آن اساس عبارات و جمله‌هایی مقدس یا ملعون از خاطره می‌گذرد' :اگر به آن دست بزنی می‌میری', 'پوست مامان مثل میمون است .' داستان 'کودکی', داستان واژه‌هاست ;واژه‌هایی که خود منشا آفرینش اثر می‌شوند . به تعبیری, داستان سخنانی ادا شده در دوران کودکی است که باید بازتاب‌های روانی آن در متن احیا شود' .گفت و گو 'در داستان کودکی دامنه وسیعی از نظر روایی دارد .حکایت با گفت و گوی میان 'من 'و نیمه دیگر نویسنده آغاز می‌شود که او را 'تو 'می‌نامد .این گفت و گو تا پایان با پرسش‌ها و مداخله‌های 'تو ' که همزاد نویسنده است ادامه می‌یابد .