نویسنده در قالب هفت مبحث، نقش و تأثیر تلویزیون یا برنامه‌های تلویزیونی را نقد و ارزیابی می‌کند: 1- درآمدی بر ماهیت تلویزیون، 2- روان‌شناسی و تلویزیون، 3- ایدئولوژی، فرهنگ، دین و تلویزیون، 4- تلویزیون سیاسی، 5- اخبار تلویزیونی و تبلیغات بازرگانی، 6- فرامدرنیسم و تلویزیون، 7- چشم‌انداز آینده‌ی تلویزیون. نویسنده خاطرنشان می‌کند: 'استیلای تلویزیون و حکمفرمایی تصویر بر سراسر کره‌ی زمین، چنان از فهم ما به دور است که ما را دچار سردرگمی می‌کند ... قدرت نفوذ تلویزیون بیانگر اهمیت زیاد آن در سیاست همه‌ی کشورهای جهان است. بررسی در این زمینه نشان داده است که تلویزیون در 102 کشور مستقیما توسط دولت کنترل می‌شود. حتی در دموکراتیک‌ترین کشورها، مقامات سیاسی هرگز به طور کامل از نفوذ بر این صفحه‌ی کوچک دست نکشیده‌‌اند و 'چشم‌انداز سمعی بصری' هنوز موضوع همیشگی، ولی به انحراف کشیده شده‌ی بحث‌هاست. البته موارد دیگری نیز وجود دارد. تلویزیون اساسی عملکرد دموکراسی را نیز تحت تأثیر قرار داده است. تلویزیون نفوذ هیأت‌های رابط و نهادهای منتخب مردم، از قبیل پارلمان را تضعیف می‌کند. این وسیله‌ی ارتباط جمعی، حداقل تا حدودی، حکومت فانی و بی‌ثبات نظرخواهی از مردم را جایگزین اصلی گزینش می‌کند و اعلامیه‌های سیاسی را نسبت به اعمال سیاسی جلوه‌ی بیش‌تر می‌دهد؛ سیاستمدراران را به راه‌اندازی 'بحث‌های سیاسی تلویزیون' بر صفحه‌ی تلویزیون تشویق می‌کند و با برگرداندن نورافکن‌های خود به طرف جریان محاکمه‌ها و تحقیقات جنایی، در کار نظام قضایی اخلال می‌کند. در تمام این موارد نتیجه یکسان است. الگوی دموکراسی توسط تلویزیون کاملا دگرگون شده است و از اصول اولیه‌ای که زمانی بر پایه‌ی آن‌ها بنا شده بود و از ساز و کارهای مشخص که توسط نظریه‌پردازهای خود، از روسو تا دوتوکویل، از مونتسکیو تا آدام اسمیت، برقرار گشته بود به دور افتاده است ...'.