عمده مقالات این کتاب، دربارهی رابطهی اصولگرایان (راستهای جوان) با اکبر هاشمی رفسنجانی است که به نظر نگارنده سعی میکرد ریاست دولت را به دست آورد و مانعی بر سر راه حاکمیت مطلق اصولگرایان بر ایران محسوب میشد. در کتاب آمده است: 'جامعه در معرض آرایش جدیدی از نیروهای سیاسی است که میتوان آن را با دوگانهی 'راستهای جوان/ چپهای جوان' توصیف کرد. در این صحنه مجمع روحانیون مبارز به همان اندازه غایب است که جامعهی روحانیت مبارز. و حرف مشارکت ایران اسلامی به همان اندازه حاضر که ائتلاف آبادگران ایران اسلامی. محمدرضا خاتمی و محمود احمدینژاد دو تیپ ایدهآل این دوره از رقابتهای سیاسی در ایران هستند که بدون شک در دههی 80 سهم مهمتری از تحولات سیاسی ایران را بر عهده خواهند گرفت'. طرحی از زمینههای ظهور و افول این دو جریان سیاسی جوان و عقبههای کهن سال آنان، مبحثی است که در این کتاب بررسی شده است. گفتنی است، مطالب کتاب به صورت وقایعنگاری دربرگیرندهی واپسین سالیان اصلاحطلبی و نخستین سالیان اصولگرایی است.