نگارنده این کتاب بر آن است با استناد به اشعار ناصرخسرو ـ علاوه بر جست و جویی در زندگی شاعر ـ این مقولات را تبیین نماید .((درون مایه شعر از منظر ناصرخسرو)), ((اولویت داشتن لفظ یا معنی در نظر شاعر)), ((چگونگی ارزیابی ناصرخسرو از اشعار خویش)), ((میزان ارزشمند بودن بینش ناصرخسرو)) و مباحثی از این دست .مولف بخش نخست را به زندگی نامه ناصرخسرو اختصاص می‌دهد .در بخش دوم تحت عنوان((درون مایه)) حکمت, دین و پند و اندرز در اشعار ناصر بررسی می‌شود .نگارنده در این بخش, همچنین نکوهش مدح و طمع, و هزل و غزل را در بینش شاعر نشان می‌دهد .((قهرمان شعر)), ((نوآوری در شعر)), ((شرایط سخن)) و ((جایگاه سخن)) مباحث بخش سوم را تشکیل می‌دهد .مولف در بخش چهارم(فخریه شاعر) ویژگی‌ها و کمالات شعری سراینده را با شواهدی چند, عرضه می‌کند .در انتهای کتاب, ((کتابنامه)) به طبع رسیده است .