این کتاب بر اساس تذکره الاولیای عطار از چندین بخش، تشکیل شده است. بدین سان که پس از مقدمه‌ای درباره‌ی زندگی، احوال و مقامات شیخ ابوالحسن خرقانی، نیز بحثی گسترده درباره‌ی زبان ویژه‌ی او که به لهجه‌ی خرقان و ناحیه‌ی قومس بوده است، پنج نوع متن کهن درباره‌ی او در این کتاب، گردآوری شده است: دو روایت کاملا متفاوت از تذکره‌الاولیاء؛ رساله‌ای با عنوان ذکر قطب‌السالکین؛ نیز منتخب نورالعلوم، منسوب به خرقانی و در پایان آن‌چه پراکنده در متون فارسی و عربی درباره‌ی ابوالحسن خرقانی وجود داشته و تا قرن نهم شناخته شده است (حدود سی و چهار متن) و پس از آن رساله‌ای از نجم‌الدین رازی معروف به دایه که به زبان عربی تفسیری نگاشته است بر یکی از شطح‌های بحث‌انگیز پیرخرقان. در این کتاب، هم‌متن عربی رساله‌ی نجم‌رازی تصحیح انتقادی شده و هم ترجمه‌ای به فارسی از این رساله فراهم آ/ده است با تحلیلی درباره‌ی آن رساله. در خاتمه نیز نسخه بدل‌های روایت زندگی خرقانی در تذکره بررسی شده و پس از آن تعلیقاتی درباره‌ی موارد مبهم یا نیازمند به توضیح، درج گردیده است.
