اين مجمعه متشكل است از 10 داستان برگزيده‌ي داوران دوره‌ي چهارم جايزه‌ي هوشنگ گلشيري كه در آذرماه 1383 در فرهنگسراي نياوران و با اين عناوين فراهم آمده است: سان شاين/ كوروش اسدي، نماز پسين/ محمد بكايي، تك خشت/ منيرالدين بيروتي، گرما در سال صفر/ شهرنوش پارسي‌پور، نوروز فقط در كابل با صفاست/ محمدآصف‌ سلطان‌زاده، پدر گياه‌شناس من/ داوود غفارزادگان، طبقه‌ هم‌كف/ يوريك كريم مسيحي، سنگام/ مهرنوش مزارعي و چكاوك آسمان‌خراش/ شهريار مندني‌پور. براي نمونه درتك خشت، دو تن از رزمندگان جنگ تحميلي در حالي كه با يك ديگر صحبت مي‌كنند، به ورق‌بازي مشغول هستند و نويسنده تصويري موازي از بازي اين دو صحنه‌ي جنگ به دست مي‌دهد. به تصريح راوي: نگاش كردم، چشماش برق مي‌زد. به ورقا نگاه مي‌كرد. بي بي خشت، آس پيك، شاه خشت، دولو دل. يه سرفه‌اي كردم و تك خشت رو گذاشت جلو خودم. يه لرزي تو تنش افتاد. نگام كرد و خنديد گفت: ديدار به قيامت! گفتم اين دور و برا مين كاشتن؟ گفت: حالا همه جا كاشتن و....