این مجموعه حاوی قطعاتی است ادبی با موضوع عرفان نوشته 'جبران خلیل جبران‌;' برای نمونه در قطعه 'پیوسته‌ها و هسته‌ها 'می‌خوانیم' :هیچ جام تلخی را ننوشیدم مگر آن که طعم آن برای من همچون عسل شیرین باشد .و از هیچ کوه صعب‌العبوری بالا نرفتم مگر آن که مرا به دشت سرسبزی رسانده باشد .و هیچ دوستی را در فضایی مه‌آلود گم نکردم مگر آن که او را در روشنایی سپیده‌دم پیدا کرده باشم .چه بسیار دردهای سوزناکم را با جامه صبر پوشاندم و می‌پنداشتم که این کار را برای پاداش انجام داده‌ام ;اما چون جامه را از تن در آوردم رنج‌ها و سوزش‌هایم به سرور و آتش درونم به آتشی سرد مبدل شده است ...!هرگز مرا بخشنده خطاب مکنید پیش از آن که به درون بخشنده‌ام راه یابید !مرا عاشق خطاب مکنید تا این که عشقم با همه نور و آتش خود را بر شما تجلی کند !مرا دوست خطاب مکنید مگر آن که زخم‌های خون آلودم را لمس کنید .'!!!