نویسنده در بخش اول کتاب ضمن تشریح نظریه عدم بازگشت تاریخی, شش مشخصه سوژه در خصوص مدرنیته را تبیین می‌کند .از منظر نویسنده سوژه عبارت است از فاعل شناسایی, جدا کننده, شی کننده, تسلط گرا, مرکز گرا و جهان شمول .در بخش دوم, موضوع بی نهایتی مدرنیته توضیح داده می‌شود .نویسنده در بخش سوم خطر جهانی شدن, و در بخش چهارم تضاد سنت و مدرنیته و در فصل پنجم عوامل تحول در ایران را تحلیل می‌کند .وی معتقد است که با آمدن مدرنیته چهار نوع سلطه نیز مطرح گردیده که عبارت‌اند از :سلطه بر خویش, سلطه بر طبیعت, سلطه بر انسان و سلطه بر جهان .وی سپس به عنصر روشنگری و پروتستانیسم اشاره نموده است, آخرین گفتار کتاب, نقدی است بر کتاب 'ایرانیان و اندیشه تجدد', نوشته 'جمشید بهنام .'در همین بخش آرای 'فخرالدین شادمان 'و 'داریوش شایگان 'نیز بررسی می‌شود .