اثر حاضر پژوهشی است درباره علل تاسیس و گسترش مدارس جدید در عصر قاجار, همچنین معرفی بانیان و پیشروان آن‌ها که در شش فصل سامان یافته است .در فصل اول نگارنده دگرگونی‌های اجتماعی و فرهنگی ایران و غرب در روزگار قاجار را شرح و ارزیابی می‌نماید .در فصل دوم شیوه آموزش عمومی در دوره قاجار را تشریح کرده در این خصوص به مکتب‌خانه‌ها و آموزش مکتب‌خانه‌ای اشاره می‌کند .وی در فصل سوم زمینه‌های فکری تحول نظام آموزشی و پیدایش مدارس جدید را مطرح می‌سازد و از این منظر سه عامل را ارزیابی می‌کند1 :ـ آشنایی با فرهنگ و تمدن و نهادهای آموزشی اروپاییان, 2ـ روزنامه‌ها و گسترش مدارس جدید, 3ـ نوآوران و پیشگامان مدارس جدید(نظیر :امیرکبیر, آخوندزاده, ملکم خان, طالبوف, سیدجمال‌الدین اسدآبادی, امین‌الدوله و میرزا حسن رشدیه) .در فصل چهارم نقش و تاثیر انقلاب مشروطیت در گسترش مدارس جدید بررسی می‌شود .فصل پنجم به معرفی مدارس جدید در ایالات و ولایات و شهرهای مختلف در دوره قاجاریه اختصاص می‌یابد .نویسنده در فصل ششم نتایج اجتماعی و سیاسی و اموزشی گسترش مدارس جدید در دوره قاجار را نقد و ارزیابی می‌کند .کتابنامه, فهرست راهنما و فهرست اعلام در انتهای کتاب آمده است .