'متافیزیک چیست' درس گفتاری است از 'هایدگر' که وی در سال 1929 به مناسبت انتصاب به جانشین 'هوسرل' در دانشگاه فرایبورگ ایراد کرده است. سپس چهارده سال بعد, یک پس گفتار و بیست سال بعد, درآمدی بر آن می‌افزاید. 'این درس گفتار کوتاه, در عین حال که مضمون اصلی هستی و زمان را در بر دارد, از نخستین گام‌های هایدگر در راه چرخش فکری او نیز نشان دارد. 'البته بخش اعظم کتاب, پیش گفتار مترجم است که طی آن سعی شده خطوط اصلی فلسفه و تفکر هایدگر تبیین گردد. در این مجموعه 'جملات هایدگر اغلب فتواگونه و نامسبوق به توجیهات قابل فهم پدیدار شناختی است. این اثر به مثابه‌ی خود گویه‌ای است که یکسره به نتایج سیر و سلوکی می‌پردازد که خود به درستی تبیین نمی‌شود. هایدگر از تجربه‌ی فکری تازه‌ای سخن می‌گوید که چشمداشت نوعی اعتماد از جانب مخاطب در آن نهفته است. با این همه, شیوه‌ی تفکر تازه هنوز ردی محسوس از پدیدارشناسی هرمنوتیکی دارد. به این منوال که هایدگر می‌گوید خود هستی بر تفکر مبتنی نیست, بلکه با تفکر رویاروی می‌گردد, آن را به سخن درمی‌آورد و از جانب خود آشکار می‌گردد. می‌توان گفت که تفکر در این مقام نه به معنای متداول کلمه, یعنی نوعی فعالیت اختیاری ذهنی, بل رویدادی است که طی آن تفکر با هستی 'بماهو هستی' خویشی می‌یابد و به آن تعلق پیدا می‌کند'.