این مجموعه شامل نمایش‌نامه‌های کوتاهی است که در قالب سه عنوان کلی تدوین شده‌اند: 1 ـ داستان‌های زندگی روزمره (تهرانی), 2 ـ داستان‌های وینی, 3 ـ مادام پی پی. در پایان نیز گفت و شنودی با نویسنده (بابک محمودی) صوت گرفته است. در این گفت و گو, از روش کارگردانی اجرای نقشه, جنبه‌های دراماتیک و ژانر متون, انتخاب موضوع, اجرای روخوانی و مانند آن سخن به میان آمده است. برای نمونه, بابک محمودی می‌گوید: '.... داستان وینی راجع به یک اجتماع و گروهی از مردم که امروز در جای دیگر, زندگی می‌کنند اطلاعاتی می‌دهد و برخی مسائل احساسی در آن هست, مثلا وقتی دختری در راه رساندن مادرش به خانه سالمندان نمایش داده می‌شود [اپیزود II] 'یک سفر کوتاه از داستان‌های وینی. برای مثال در نمایش 'مادام پی پی', می‌خوانیم: خانم واپر متصدی توالت عمومی در وین است که شوهرش بر اثر جنون آنی او را با 32 ضربه چاقو نقش زمین می‌کند, با این همه, او نجات پیدا می‌کند و پس از آن, وقایع زندگی‌اش را باز می‌گوید: از چاقو زدن شوهرش, کشیدن سیفون در توالت, و فلسفه زندگی.