اين كتاب مصور به نقد و تفسير آثار لئوناردو داوينچي ـ نقاش برجسته‌ي ايتاليايي در قرن پانزدهم و شانزدهم ميلادي ـ اختصاص دارد؛ ضمن آن كه شرح حال مختصري از زندگي وي بازگو گرديده است. اين آثار عبارت‌اند از: تعميد مسيح، عيد بشارت، جينورا د بنچي، ستايش مجوسان، زني با قاقم، باكره‌ي صخره‌ها، شام آخر، مريم عذرا و كودك با قديسه حنا و يحيي تعميد دهنده، جنگ آنگياري، موناليزا، مريم عذرا و كودك با قديسه حنا، و قديس يحيي تعميد دهنده. به تصريح كتاب: لئوناردو مضمون واحدي را بارها مورد مطالعه قرار مي‌داد. از طريق نقاشي و طراحي تنوع در طبيعت را جست وجو و امتحان مي‌كرد. لئوناردو از سايه‌هاي شديد براي سه بعدي نماياندن موضوعات استفاده مي‌كرد، ولي از ايجاد خطوط پيراموني اجتناب مي‌ورزيد. حركات و حالات پيكره‌هاي لئوناردو و القاگر احساسات زندگي واقعي است. او اغلب از پرسپكتيو فضايي سود مي‌برد.
