'آشی کاگا. آتسو اوجی' (1901 ـ 1983 م.) از پیشگامان ایران شناسی در ژاپن بود. در جوانی زبان سانسکریت را فراگرفت و سپس زبان‌های اوستایی و پهلوی را در فرانسه آموخت. در سال 1313, برای شرکت در جشن هزاره فردوسی به ایران سفرکرد و مدت دو ماه در ایران ماند. در این مدت از شهرهای اصفهان, یزد, شیراز و مشهد و تهران و بسیاری شهرهای مسیر دیدار کرد. سفرنامه و برخی یادداشت‌های این کتاب حاصل همین مسافرت اوست. او سال‌ها استادی دانشگاه کیوتو و ریاست دانشکده ادبیات آن دانشگاه و ریاست انجمن مطالعات جنوب غربی آسیا را بر عهده داشت. در این کتاب, سفرنامه, خاطرات و یادداشت‌های نامبرده درباره ایران با مقدمه‌ای درباره زندگی و آثار آشی کاگا به چاپ رسیده است. کتاب از چهار 'بهره' (بخش) تشکیل شده است. در بهره نخست که به زندگی و آثار نامبرده اختصاص دارد. از تبار آشی کاگا, سال‌های نوجوانی, علاقه و توجه او به فرهنگ و مردم ایران, حال و هوای زندگی در ایران, علاقه او به عماد الکتاب, و جشن هزاره فردوسی صحبت شده است. در بهره دوم, سفرنامه اشی کاگا در ایران در سال 1313 که از بغداد به تهران و از آنجا به مشهد بوده ترجمه شده است. بهره سوم شامل مقالات آشی‌کاگا درباره ایران است که عناوین آن‌ها از این قرار است: با من به ایران بیایید؛ ایران سرزمین آتش (جاوید)؛ یاد نیشابور و زیارت تربت خیام‌؛ شاعر نیشابور؛ خاطره‌ام از اصفهان‌؛ آسیا در برابر تجدد. در بهره چهارم مجموعه‌ای از نوشته‌های دیگران درباره آشی کاگا فراهم آمده است. صفحات پایانی, فهرست منابع و عکس‌هایی از آثار و اشیای مربوط به نامبرده به چاپ رسیده است.