زبور آل داوود به قلم 'محمدهاشم میرزا 'معروف به 'شاه سلیمان ثانی 'است. وی پس از فروپاشی سلسله صفوی سلطنتی چهل روزه یافت, اما خلع و کور گردید . 'شاه سلیمان ثانی 'در این کتاب اجداد, اولاد و احفاد, همچنین پیوندهای سببی و نسبی میان سادات مرعشی و سلاطین صفوی را معرفی می‌کند .چنان که خود می‌نویسد' :کسی از گذشتگان این سلسله فرصت نیافت و به این فکر نیفتاد که نسب نامه‌ای نوشته, بعض وقایع و نوشتجات را در ضمن آن مندرج سازد که شاید ضرور شود .لهذا در این وقت, این بنده درگاه الله, ابن سید محمد میرزای ملقب به شاه سلیمان ثانی, محمد هاشم را به خاطر رسید و لازم دانست که کیفیت انساب و مجملی از احوال و سواد, وقفنامجات و نوشتجات املاک و مستغلات وقفی را تذکره نماید که هرگاه بعد از این احدی از اولاد مطلبی خواهند معلوم نمایند, توانند و از کیفیت احوال اجداد خود استحضار یابند و نسبت با یکدیگر را دانند .'... کتاب با 'تعلیقات', شامل یادداشت‌های مصحح, استاد عبدالحسین نوایی, فهرست اعلام و فهرست جای‌ها و کتاب‌ها به پایان می‌رسد .