هفدهمین شماره از مجموعه نویسندگان قرن بیستم فرانسه به نقد و بررسی آثار رولان بارت (1915 ـ 1980) اختصاص دارد. بارت نخست به عنوان یکی از اعضای گروه متفکران نوآوری که تحت نام ساختارگرایی گروه بندی شده بودند در میان مردم شناخته شد. ساختارگرایی, که در دهه 1960 بر حیات روشنفکری فرانسه مسلط بود, جنبشی چند سویه به حساب می آمد... رهبران جنبش ساختارگرایی کلودلوی استروس در انسان شناسی, ژاک لاکان در روانکاوی, میشل فوکو در تاریخ و ساختار دانش و رولان بارت در نقد ادبی و تحلیل جریانها و پدیده های فرهنگی معاصر بودند... هلن وندلر... به هنگام بحث از نثر بارت چنین مطرح میکند: بافت نوشتار بارت ـ که برای بسیاری از ما نشاط بخش است ـ متشکل از سیاقهای متعدد سخن غالبا ناسازگار با یک دیگر است که مرتبا یک دیگر را کنار میزنند تا جایگزین هم شوند. زبان شناسی, ادبیات, فلسفه, انسان شناسی, اسطوره شناسی, تاریخ هنر, اقتصاد, سیاست, نظریه اطلاعات, روانکاوی, جامعه شناسی, تاریخ, معنا شناسی, مارکسیسم‌! اینها تازه فقط عامترین مقولات در میان مقولات بسیاری هستند که تفکر بارت را سامان میدهند... او در نوشتارش به تعریف خود از فرد انسانی تجسم می بخشد; آگاهی متشکل از زبانهای دوره اجتماعی و تاریخی اش که در اختیار دارد... بروز آزادانه تفاوتها در نظر بارت تعریف اوتوپیای زبانی است.