کتاب از سه بخش تشکیل شده و در هر بخش, جزییات مختلفی در ارتباط با متدلوژی (روششناسی) تفکر و روشهای اصلاح و منطقیتر کردن تفکر سیاسی فراهم آمده است . این کتاب برای دانشجویان علم سیاست و علم روابط بینالملل تدوین شده است . بخش نخست با عنوان آشنای با تحقیق سیاسی شامل این موضوعات است :ماهیت تحقیق در علوم سیاسی و روابط بینالملل, و آفات متدلوژیک تفکر سیاسی در ایران .در بخش دوم ابتدا نحوه و مراحل طراحی تحقیق, سپس اصول نظریهپردازی در علم سیاست, و پلورالیسم متدلوژیک بیان شده است .نگارنده در بخش سوم با عنوان 'مکاتب روشی در روابط بینالملل 'این موضوعات را مطرح کرده است' :مطالعه روابط بینالملل پیش از جنگ جهانی دوم', 'روش پژوهش سنتگرایی در روابط بینالملل', 'رفتارگرایی در روابط بینالملل :علل پیدایش و محتوای آن 'و 'فرا رفتارگرایی :محصول تقابل روش سنتگرایی و رفتارگرایی .'وی در بخش نتیجهگیری کتاب اذعان میدارد :به علت این که رشته روابط بینالملل, علمی به معنای علوم دقیقه نیست, بنابراین شناخت در این رشته به صورت یک امر ناقص و نسبی باقی خواهد ماند...نظریهسازی در روابط بینالملل به صورت کثرت نظریهها در آمده است....و به همین دلیل این معرفت از یک پارادیم واحد برخوردار نیست...معرفت بینالملل یک معرفت میان رشتههای (روانشناسی, جامعهشناسی, روانشناسی اجتماعی, روابط بینالملل) است .