کتاب حاضر مشتمل بر بررسی مناسبات ایرانیان عصر هخامنشی، به ویژه سیاست پادشاهان این سلسله با قوم یهود است. نویسنده پس از اشاره‌ای به پیشینه‌ی تاریخی عبرانیان و قوم بنی‌اسرائیل و همچنین عملکرد امپراتوری‌هایی چون آشور و بابل در برخورد با قوم یهود، سپس روابط یهودیان با شاهنشاهی هخامنشی را از آغار شکل‌گیری این سلسله تا پایان آن و هجوم اسکندر مقدونی به ترتیب و تفکیک دوران حکمرانی هر پادشاه بررسی می‌کند. وی افزون بر سیاست مذهبی هخامنشیان، وضعیت یهودیان در عصر هر پادشاه، اقداماتی چون دستور بازسازی معابد یهودیان در اورشلیم در دوره‌های مختلف و مراجعت یهودیان به سرزمین خود به مسائلی چون انگیزه و هدف پادشاهان هخامنشی در توجه و حمایت از قوم یهود و بررسی متون و منابع یهودی نیز می‌پردازد. بخش سوم کتاب با عنوان 'آغاز عصر نویسندگان و مفسرین متون مذهبی'، مربوط به اصلاحات عزرا و نحیما، تأثیرپذیری یهود از فرهنگ و آیین ایرانیان و همچنین سیاست و اقتصاد یهود در عصر حکومت هخامنشیان است. نویسنده معتقد است حمایت پادشاهان هخامنشی از قوم یهود که وفاداری این قوم نسبت به پارسیان را در تمام دوران هخامنشی در پی داشت، جدا از سیاست تسامح مذهبی و تفکر همزیستی مسالمت‌آمیز ملت‌ها، شاید تا حدی به خاطر موقعیت حساس سرزمین اورشلیم به لحاظ جغرافیایی (مجاورت با مصر و دریای مدیترانه) نیز بوده است. کتاب با مقدمه‌ای از دکتر محمدابراهیم باستانی‌پاریزی و محمود دامغانی آغاز و با فهرست منابع فارسی و انگلیسی به پایان می‌رسد.
