کتاب حاضر به بررسی و توصیف ویژگی‌های دستوری و صرفی، نیز پیوندهای ساختی دسته‌واژه‌ها و روابط ساختی جمله در زبان فارسی اختصاص دارد. نگارنده در کتاب، توصیف‌های دستوری را بر پایه‌ی 'نظریه‌ی اصل‌ها و عامل‌های ساختی و کمینه‌گیری' عرضه کرده است. نظریه‌ی یاد شده به ویژه از سال 1993، با فرض اصل‌ها با ویژگی‌های دستوری همگانی زبان انسان و نیز عامل‌ها یا پیوندها و آرایش‌های ساختی واژه‌ها در گروه‌ها و هم‌چنین پیوند گروه‌ها در جمله شکل گرفته و گسترش یافته است. این نظریه را نوام چامسکی مطرح ساخته است. بر اساس این نظریه، واژگان با داشتن همه‌ی ویژگی‌های صوتی، معنایی و دستوری مربوط به هریک از واژه‌ها، هم‌چنین پیوندهای ساختی واژه‌ها و آرایش گروهی آن‌ها و نیز جا‌به‌جایی دستوری لازم گروه‌ها و واژه‌ها، به همراه نمای صوتی و نیز نمای منطقی یا معنایی، بخش‌های اصلی ساخت جمله را پدید می‌آورد. مباحث سازنده فصل این کتاب بدین قرار است: 'واژگان، مفاهیم و ارتباط زبانی'، 'واحدهای دستوری'، 'واژگان و ساختواره‌ی فارسی'، 'ویژگی‌های ساختواژ‌ی اسم'، 'ویژگی‌های ساختواژی فعل'، 'پایه‌ی فعل'، 'فعل مرکب'، 'فعل رابط و فعل وجهی'، 'ویژگی‌های ساختواژی صفت و قید'، 'حرف اضافه'، 'پیوندهای ساختی گروه'، 'ویژگی‌های ساختی گروه‌ها'، 'گروه اسمی، گروه فعلی، گروه قیدی و گروه حرف اضافه‌ای'، 'ضمیر'، 'حرفه نشانه‌ی را' و 'ساخت جمله‌ی اصلی یا ساده، و جمله‌های مرکب همپایه‌ای و ناهمپایه‌ای'.