نویسنده برای بررسی پدیده 'اینترنت' متاثر از نظر کیرکگارد درباره نشریات و روزنامه‌هاست. به اعتقاد او اینترنت نظام پایگانی را ویران می‌کند بی آن که جایگزینی برایش بیابد. 'در واقع اینترنت با هم سطح کردن پدیده‌هایی که پیش از این در نظمی پایگانی چیده شده بودند, آشوبی پدید می‌آورد که در زمان و مکان محدود خوش آیند است, اما در نهایت, نگاه ما به عالم پیرامون را مختل می‌کند'. وی همچنین بحث‌هایی مانند آموزش از راه دور, حضور در عین غیبت, و حضور و هویت مجازی را در کتاب مطرح کرده است. نویسنده در پایان خاطرنشان می‌کند: 'در مجموع, مادامی که بدن‌هایمان را تایید کنیم, اینترنت با بده بستان‌های نامنصفانه‌ای که به ما عرضه می‌کند, چیزهایی مثل هزینه کم در برابر کارآمدی در آموزش, مجاز در برابر حقیقت در رابطه ما با اشیا و مردم, و گم‌نامی در برابر تعهد در زندگیمان, ممکن است در این میان مفید هم باشد. اما باید یادآوری کنم که فرهنگ ما دوباره به این وسوسه افلاطونی ـ مسیحی رها شدن از بدن آسیب‌پذیرمان برگشته است که منجر به نیهیلیسم می‌شود. این بار باید بر این وسوسه غلبه کنیم و بدن‌هایمان را به صرف میرا بودن و آسیب‌پذیر بودنشان, به همان دلیل که نیچه دریافته بود, ما بدون بدن‌هایمان نیستیم, تایید کنیم...'.
