کتاب حاضر ترجمه‌ای است از نوشته‌ی 'الکس کالینیکوس (1950)' استاد علوم سیاسی دانشگاه یورک. در مقدمه می‌خوانیم: 'کالینوس بررسی خود را از روشنگری می‌آغازد, سپس به مونتیکو, آدام اسمیت و روشنگران اسکاتلندی, هگل, مارکس, توکویل, مستر, گوبینو, داروین, اسپنسر, کائوتسکی, نیچه, دورکم, وبر, زیمل, فروید, لوکاچ, گرامشی, هایدگر, کینز, هایک, پارمونر, مکتب فرانکفورت, لوی استروس, آلتوسر, فوکو, هابرماس و بوردیو می‌پردازد و سرانجام نیز در فصل پایانی, وضع کنونی نظریه‌ی اجتماعی از جمله تحلیل 'مدرنیته‌ی متاخر' اولریش بک و آنتونی گیدنز را به بررسی می‌گیرد... نویسنده در فصل پایانی کتاب می‌گوید هم از ظهور مدرنیته سه گزینه در برابر انسان مدرن قرار می‌گیرد: پذیرش آگاهانه‌ی مدرنیته و لوازم آن (خواه بی قید و شرط و خواه با شرط و شروط), نفی و انکار بنیادی آن و کوشش همه سویه برای دگرگونی و بازسازی انقلابی آن مطابق نیازهای انسان مدرن, عقل محور و برابری خواه. امتیاز بزرگ کتاب در این است که گذشته از باز تفسیر مدرنیته, مدرنیسم و مدرنیزاسیون توانسته است چنان که باید و شاید این سه گزینه‌ی اساسی را بشکافد و هر یک از اندیشه‌وران مورد بحث را در چارچوب این مدل و به تناسب دوری یا نزدیکی این متفکران به این گزینه‌ها مورد وارسی قرار دهد'.