در جلد چهارم 'دانشنامه امام علی (ع) 'ده گفتار فراهم آمده که عبارت‌اند از: 'حیات عارفانه امام علی (ع)', 'مبانی و نظام اخلاق', 'تربیت عقلانی', 'سعادت', 'کرامت انسان', 'عبادت و عودیت', 'دعا', 'تقوا', 'نفاق 'و 'آسیب شناسی تربیت دینی .'در نخستین گفتار نویسنده معتقد است' :علی (ع) خود را قران ناطق, وحی ممثل خوانده و نیز مصداق شهود ملکوت, مبدا شناسی و معاد شناسی شاهدانه, رسالت شناسی عارفانه و علم شهودی به معارف دینی داشته است .در مقاله 'آسیب شناسی تربیت دینی 'نیز آمده است' :سیطره نااهلان بر فرایند تربیت دینی, بهره نخستین از فنون هنری و لطایف ادبی, هر گونه اکراه واجبار ناروا در امر تربیت دینی, بهره‌گیری از ابزارها و شیوه‌های ناشایست و عدم اهتمام لازم به تقویت داورها و اعتقادات دینی, از عوامل آسیب زا در تربیت دینی به شمار می‌آیند '.