' 'داستان یک پلکان' که آن را سرفصل تحول در تاریخ تئاتر اسپانیا شناخته‌اند، در 1949 برای اولین بار به صحنه رفت و در همان سال، معتبرترین جایزه‌ی نمایش‌نامه ‌نویسی در اسپانیا، 'جایزه‌ی لوپه دوگا' را از آن خود ساخت. این اثر زادن، زیستن، مردن و در یک کلام ظهور و افول آدمی را در یک 'میکروکموسموس' که همان پلکان است، ارزیابی می‌کند.تمام وقایع داستان اعم از خشم‌ها و کینه‌ها، عشق‌ها و دلبستگی‌ها با فاصله‌ی 10 و 20 سال به وقوع می‌پیوندند. تنها شاهد این عرصه‌ی مبارزه‌ی آدمی، همانا پلکانی است که در طول دهه‌ها دست نخورده باقی می‌ماند. داستان یک پلکان عرصه‌ای از زندگی آدمی بر پهنه‌ی جهان است که به نیک‌ترین و مناسب‌ترین شکل در ابعادی کوچک و صحنه‌ای به تصویر درمی‌آید. 'عشق' هسته‌ی مرکزی داستان است که تمام وقایع ثانوی به گرد آن تنیده شده‌اند'.