نویسنده در این کتاب به طور مبسوط زندگی و شعر 'عارف قزوینی', شاعر ملی ایران را با این مختصات شرح و بررسی می‌کند' :نوای غم, موسیقی عارف', 'زرتشت و عارف', 'آذربایجان و عارف', 'تجلیل عارف از قهرمانان ملی', 'امثال و حکم در آثار عارف 'و موضوعاتی از این دست .نگارنده در قسمتی از پیش گفتار خود می‌نویسد :عشق میهن را به عارف بیشتر داده بودند و باید گفت جوانی و هستی و همه چیز خود را در سر آن فدا کرد, و به عشق خود وفادار ماند .'گفتنی است نگارنده, این کتاب را با در اختیار گرفتن شواهد گوناگون و نوشته‌های دیگران, به ویژه با ذکر فراوان اشعار عارف, شرحی مستوفی از احوال شاعر نیز مختصات شعر او فراهم می‌آورد .در این نوشته, همچنین بخشی از جنبش آزادی‌خواهی مشروطه و وضعیت سیاسی و اجتماعی آن عصر به تصویر کشیده می‌شود . در بخش دوم کتاب برگزیده‌ای از اشعار و سروده‌های عارف فراهم می‌آید .