این تحقیق, مطالعه‌ای است در زمینه تاریخ سیاسی دوران خلافت بنی امیه در زمان حکومت عبدالملک بن مروان ( 65ـ 85ه.ق/ 684ـ 705م (.که از زبان عربی ترجمه شده است .نگارنده در فصل اول کتاب به منظور آشنایی با شخصیت عبدالملک, سابقه سیاسی, اجتماعی و مذهبی عبدالملک را به طور خلاصه بررسی می‌کند .فصل دوم درباره مخالفت طرفداران علی (ع) در این دوره, یعنی شورش مختاری ابی عبید ثقفی, سرشت, علت‌ها و پیامدهای آن است .موضوع 'عصبیت '(نزاع‌های قبیله‌ای) .پدیده رایج این دوره, در فصل سوم بررسی شده و تلاش گردیده علل و سیاست‌های عبدالملک برای استفاده از آن روشن گردد .فصل چهارم به جنگ داخلی بین عبدالملک و ابن زبیر مربوط می‌شود . در این فصل علل اصلی پشتیبانی مردم حجاز از ابن زبیر بررسی شده تا سرشت مخالفت جنبش زبیریان بطور کلی روشن شود .در فصل پنجم شورش‌های ابن جارود, زنج, قیام ازد در عمان و شورش بسیار خطرناک‌تر عبدالرحمان بن اشعث بررسی شده است .در بررسی و مقایسه این جنبش‌ها و شورش‌ها نویسنده تلاش کرده این نکته را آشکار سازد که آیا از اعتقادات یکسانی برخودار بوده‌اند یا پاسخی به سیاست‌های حجاج بوده‌اند .در فصل ششم جنبش خوارج با این هدف بررسی شده که در این دوره از نظر سیاسی به اوج فعالیت خود رسید, و منشائ مخالفت با خلافت عبدالملک به شمار آمد .در این فصل قیام‌های کوچکتر و پراکنده نیز در کنار شورش‌های معروف و عمده خوارج توصیف شده‌اند .فصل اخیر همچنین رابطه میان شورش 'مطرف بن مغیره 'و 'شبیب بن یزید 'و خوارج به طور کلی بررسی شده است .کتاب با کتاب شناسی و فهرست اعلام به پایان می‌رسد .