'پاچین ('Li Pei Gan)نویسنده معاصر چینی, در رمان 'خانواده 'با روابط میان انسان‌های موجود اجتماعی در جامعه فئودالی چین ـ تا قبل از انقلاب اجتماعی ـ سر و کار دارد .رمان حاضر شرح حال یک خانواده بزرگ فئودال یا خانواده خود 'پاچین 'است که در خلال سال‌های متلاتم دهه 1920رو به تجزیه و اضمحلال می‌رود . داستان خانواده, تصاویر بسیار صریح و روشنی از زندگی 'پاچین 'توصیف شده است ; به‌گونه‌ای که خود نویسنده از وضعیت غیر انسانی خانواده خود که زیردستان را تحت فشار روحی و جسمی قرار می‌داده‌اند داد سخن می‌دهد .او پدربزرگ را به مثابه فرد مقتدر و سختگیری می‌دید که بیش از اندازه به شیوه‌های قدیمی توسل می‌یافت .به‌علاوه, او برادر ارشد خود را قربانی اصلی نظام خانوادگی سنتی می‌داند .برادرش با زنی که منتخب پدرش بود ازدواج نمود, حال آنکه او دل در گرو عشق دیگری داشت .او مردی دل‌رحم و احساساتی است که اجازه می‌دهد سالخوردگان بر زندگی‌اش تحکم یابند و به‌عبث می‌کوشد تا بسیاری از نزاع‌ها و مجادلات اجتناب‌ناپذیر خانوادگی را اصلاح نماید ...