در این کتاب ابتدا نویسنده می‌کوشد تا بین 'منشا دین 'و 'منشا دین‌داری' تفاوت قائل شود .به‌زعم وی منشا دین مجموعه عواملی است که باعث پیدایش یک دین می‌شود, اما منشا دین‌داری, به علل رویکرد انسان به دین مربوط می‌گردد .به دیگر سخن, در منشا دین به عناصر ادیان, اما در دیگری به انگیزه‌های پرستش توجه می‌شود .نویسنده سپس شش دیدگاه را درباره گرایش به دین توضیح می‌دهد .دیدگاه اول دیدگاه 'تایلور 'است که علت گرایش به دین را 'آنیمیسم 'یا 'جانمندانگاری 'می‌دانست .دیدگاه دوم مربوط به 'دورکیم ' است که به 'توتمیسم 'باور داشت .دیدگاه سوم دیدگاه 'فروید 'است که کودک صفتی را عامل اصلی پرستش می‌دانست .دیدگاه چهارم, دیدگاه هندشناسی مشهور 'رودلف اتو 'است که بر ترس از 'نومن 'تاکید می‌کرد .دیدگاه پنجم از 'میرچا الیاده 'است که به 'امر مقدس 'توجه داشت و آخرین دیدگاه, دیدگاه 'آندرو لامگ 'است که توجه به علیت را عامل خداپرستی می‌دانست .از منظر او بشر اولیه بیش و پیش از هر اصلی به علیت توجه می‌کرد و همین او را به سوی خدا یا علت العلل نیز کشانید .