'حکمت سلیمان'، یکی از بخش‌های کتاب مقدس و مشتمل بر سه بخش است: 'حکمت و سرانجام آدمی'، 'سلیمان و طلب حکمت' و 'عمل حکمت در تاریخ'. در بخش نخست کتاب، مولف گمنام، خوانندگان را بدان می‌خواند که با دوری جستن از بدی، در پی جستن حکمت برآیند، چه آدمی از بهر نامیرایی آفریده شده که درگرو حکمت است. در بخش دوم، رشته‌ی کلام به دست سلیمان سپرده می‌شود و مولف، خویشتن را در پس او نهان می‌دارد. او شرح می‌دهد که چرا و چگونه در جوانی مایل به کسب حکمت گشت و چه فوایدی از آن بدو رسید و سرانجام در بخش سوم کتاب که بلافاصله پس از پایان دعا آغاز می‌گردد، نخست یادآور می‌شود که حکمت، چگونه قهرمانان سفر پیدایش و خروج را نجات بخشید. آن‌گاه تامل دعاگونه‌ای در ادامه می‌یابد که در آن بلایای نازل شده بر مصریان، یا احسان‌هایی که خداوند در بیابان درحق قوم خویش روا داشت، مقایسه گشته است.