در جلد سیزدهم از سلسله انتشارات کنفرانس‌های 'جورجولوی دلاویدا 'در دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس [UCLA]که به سرپرستی احسان یارشاطر به نگارش درآمده نقش مردم ایران در توسعه و تحکیم تمدن اسلامی, بررسی و ارزیابی شده است' .یارشاطر 'بر این باور است که 'فرهنگ اسلامی پس از نیل به اوج, در قرن نهم میلادی در بغداد وارد دوره‌ای از رکود و افول گردید, سپس دورانی نو و بسیار خلاق در خراسان و ماورائ‌النهر آغاز گردید که خصوصیت عمده آن گزینش زبان فارسی به عنوان ابزار و واسطه بیان ادبی است .این بیان و الگوی ادبی و فکری ایرانی همراه با نوعی جهان بینی عرفانی از آناتولی تا هند گسترش یافت .با فرا رسیدن نیمه قرن شانزدهم این شیوه ادبی و فکری و عرفانی در سه امپراتوری که بخش عمده جهان اسلام را تشکیل می‌دادند, یعنی امپراتوری عثمانی, صفوی و گورکانی رواج یافت....یارشاطر علاوه بر آن در این کتاب برخی فرضیه‌های کهن و نظریات جدید درباره این که آیا اسلام ایرانی شد یا ایران اسلامی, بررسی کرده است .'گفتنی است کتاب در قالب هفت مقاله تدوین شده که یکی از آنها 'حضور ایران در جهان اسلام 'به قلم 'احسان یارشاطر 'است که به نمونه‌ای از آن اشاره گردید . مقالات دیگر کتاب عبارت‌اند از' :دانشمندان ایرانی در جهان اسلام : اخترشناسی از مراغه تا سمرقند/ جرج صلیبا' ;'دیوان غربی ـ شرقی : تاثیر شعر فارسی در شرق و غرب/ آنماری شیمل' ;'مفاهیم زمان در تصوف ایرانی/ گرهارد بورینگ', 'مینیاتورهای ایرانی :نگاره یا نقاشی/ اولگ گرابار' ;'نقش ایران در تاریخ نگاری در دوره پیش از مغول/ سی.ادموند بازورت 'و 'نفوذ زبان و ادبیات فارسی در میان ترکان/ گرهارد درفر .'