نگارنده در کتاب در باب شاخصه‌های موفق حکومت امام علی (ع) ـ اغلب با استناد به نهج البلاغه ـ بحث می‌کند که از آن جمله است: 'آزادی و آزادی گرایی', 'عدالت و عدالت گرایی', 'انسانیت و انسان گرایی', 'مردم سالاری', 'نفی خود کامگی و خودکامگی پذیری', 'مرزبانی و قانون‌گرایی', 'نفی اباحی‌گری', 'حقوق مداری', 'رحمت و محبت ورزی, مدارا و رفق ورزی' و 'اعتدال و میانه روی'. در کتاب تصریح شده است: 'بنی امیه بسیار تلاش کرده‌اند تا نام علی (ع) و یاد او جلوه‌های زیبا و انسانی حکومت امام را محو سازند یا تحریف نمایند, اما علی (ع) بر چنان افقی ایستاده بود, و حکومت آن حضرت چنان حق مداری و عدالت خواهی و انسان دوستی و آزادی خواهی را جلوه بخشیده بود که پوشاندن آن یا دگرگون نمودن آن علی رغم آن همه دسیسه‌ها ـ در طول تاریخ ـ نا ممکن بود...'.