نوشتار حاضر به بررسي شرايط شكل‌گيري انجمن حجتيه ـ از تشكل‌هاي ضد بهائيت كه مقارن با كودتاي 28 مرداد 1332 توسط شيخ محمود حلبي تاسيس شد ابعاد فكري و اعتقادي اين انجمن، عملكرد انجمن از بدو پيدايش، بعد تشكيلاتي، روابط انجمن با رژيم پهلوي، موضع‌گيري انجمن نسبت به نهضت امام خميني (ره) و تحركات اخير انجمن حجتيه اختصاص يافته است. به تصريح كتاب: از ديد انجمن، اعتقاد به حضرت حجت خلاصه شده است در محبت و ولايت امام عصر و به تبع آن صرفا بعد عبادي و نماز خواندن براي حضرت كه نطق‌هاي آقاي حلبي گواه آن است به ديگر جنبه‌ها و فرازهاي اعتقاد به ولي عصر (عج) اگر التفاتي بيابند با ديدي سطحي و فرعي مي‌نگرند و به هيچ وجه به وجوه ديگر موضوع مهدويت نمي‌پردازند. خلاصه‌ي تفكر انجمن اين است كه انقلاب امام قايم به دو چيز بستگي دارد: 1- زمينه‌هاي منفي موجود در جامعه مثل تبهكاري‌ها و ستمگري‌ها. 2- ايمان و اعتقاد مردم به اسلام كه بايد اين دو عامل را تقويت كرد و ضمن ترويج زمينه‌هاي منفي، اسلام را به توده‌ها شناساند و دست به يك رشته اصلاحات اعتقادي زد. بنابراين رسالت انسان منتظر در دوران غيبت عبارت است از تلاش براي سازندگي خود و ديگران و اصلاح محيط و به راه آوردن گم‌گشتگان و منحرفان از اسلام. از جمله اقدامات اخير اين انجمن، مي‌توان اين نمونه‌ها را برشمرد: ايجاد اختلاف بين شيعه و سني، ظهور گروه‌هاي مشابه نظير گروهك مهدويت و نفوذ در تشكيلات نظام.