کتاب حاضر حاوی اطلاعاتی است درباره جامعه عشایری کشور. این اطلاعات در شش فصل تدوین شده است. در بخش اول که به 'کلیات' اختصاص یافته, برخی اصطلاحات و مفاهیم توضیح داده می‌شود که عبارت‌اند از: طایفه, ایل, اجاق, آتش, خانوار, خانواده, تیره, جامعه عشایری, عشایر خوزستان, جامعه عشایری بختیاری, قلمرو. در بخش دوم که 'بهون' (سیاه چادر) نام گرفته, ویژگی‌ها و مشخصات زندگی و جامعه عشایری تشریح شده است. مباحث این بخش بدین قرار است: کوچ, عوامل کوچ, تعلیم و تربیت در عشایر بختیاری, گستردن چادر, همگونی‌ها, جامعه شهری بختیاری, طبقه‌بندی اجتماعی در عشایر بختیاری, ازدواج و زناشویی, زمان و مراحل ازدواج, زبان, ضرب المثل‌ها, تبار, وابستگی فرد به تیره, اعتقاد به طالع و ستاره, واحد کشاورزی (زمین), اموات, اسامی, محلی برخی از درختان و گیاهان منطقه بختیاری, جمعیت, اشارات, تعداد خانوار و جمعیت تیره بندی‌ها. در بخش سوم برخی افسانه‌ها و داستان‌های عامیانه عشایر گرد آمده است. بخش چهارم به معرفی عشایر از منطقه الوار گرمسیری و برخی ویژگی‌های خاص آنها اختصاص دارد. بخش پنجم درباره عشایر بهمئی با این موضوعات است: خانواده, ازدواج, جهیزیه, شیربها, درگیری‌ها و ستیزها, آرایش نظامی در جنگ, حل و فصل و نزاع, نزاع بهمئی‌ها و جانکی‌ها, گیاهان محلی منطقه بهمئی, گویش, اعتقادات سنتی, اقتصاد عشایر بهمئی, جمعیت عشایری, دین و مذهب, لباس, بهداشت, علایق, روان شناسی اجتماعی, تقسیمات عشایر بهمئی, تقسیم بندی دام, زبان و لهجه, کوچ, عشایر بهبهان, عشایر عرب زبان, وضعیت دام و مرتع در مناطق عشایری خوزستان, تغییرات در عشایر, مشکلات بهداشتی و درمانی عشایر. آخرین بخش کتاب به 'ادبیات عشایر' اختصاص دارد. این بخش از دو قسمت تشکیل شده است. در قسمت اول نمونه‌هایی از اشعار و آثار ادبیات فارسی که در آنها از عشایر سخن رفته, ذکر شده و در قسمت دوم نمونه‌هایی از اشعار و سروده‌های رایج در میان عشایر درج گردیده است. کتاب با نتیجه‌گیری به پایان می‌رسد.
