'تنهایی و سفر 'داستان بلند دیگری است از حضور امام زمان (عج) در زندگی منتظرانش .داستان, برداشتی است آزاد از کتاب 'عبقری الحسان 'نوشته آیت‌الله شیخ علی‌اکبر نهاوندی ( 1280ـ 1369ه.ق) است .این داستان درباره 'سید عبدالله قزوینی 'روحانی مشهور مشهد است که از مرگ همسرش بسیار متاثر شده او را در میان اندوه و گریه به خاک می‌سپارد در همین اثنا, سید عبدالله, خاطرات گذشته خود را مرور می‌کند .او شرح سفر به عتبات عالیات را برای دوست صمیمی‌اش بازگو می‌کند .سید عبدالله, سال‌ها پیش همراه همسرش پس از زیارت کربلا و نجف, تصمیم می‌گیرند از مسجد سهله نیز دیدار کنند .با وجود تاریکی هوا و خطر راهزن معروفی که منطقه را ناامن ساخته بود, سید عبدالله همراه همسر و دو زن غریبه دیگر عازم مسجد سهله می‌شوند .در این سفر کوتاه, ماجراهای بسیاری اتفاق می‌افتد که مهم‌تر از همه دیدار سید عبدالله و همسرش با امام زمان (عج) در مسجد و درخواست حاجت‌هایی از امام (عج) است که شرح آن ادامه داستان را تشکیل می‌دهد .